Samenvatting

Inleiding: Dit artikel beschrijft een casestudy naar de narratieve vaardigheden van dove- en
slechthorende kinderen met een CI, in de leeftijdsgroep van 6 tot 10 jaar. Het doel van dit
onderzoek is het meten van de vooruitgang van de narratieve vaardigheden. Hierin wordt
onderscheid gemaakt tussen de micro- en macrostructuur. Door dit in kaart te brengen, krijgt
SO X inzicht in de relevantie van de Vertelketting voor hun behandeling.

Methode: Voor en na een 5 weken durende interventieperiode zijn er van 3 kinderen
geluidsopnames gemaakt van het genereren van een verhaal bij een tekstloze prentenboek
‘Poes wil slapen’ (Colenbrander, 2022). Deze zijn getranscribeerd en vervolgens
geanalyseerd op de micro- en macrostructuur van het verhaal.

Resultaten: Uit de analyse van de macrostructuur bleek dat het aantal plotelementen na de
interventie met de Vertelketting percentueel toeneemt. Voor de microstructuur geldt dat het
aantal grammaticaal correcte uitingen (GCU) bij het merendeel van de deelnemers
percentueel toeneemt.

Conclusie: Hieruit kan men concluderen dat er vooruitgang optreedt in zowel de micro- als
macrostructuur. Aldus, met de Vertelketting wordt vooruitgang geboekt in de narratieve
vaardigheden. Het is van belang om extra visuele ondersteuning in te zetten bij de dove en
slechthorende kinderen. Hierdoor leren ze de gesproken informatie beter begrijpen en zelf
actiever te spreken (Simea, z.d.).