Samenvatting

"De verwachting voor de toekomst is dat de klant mondiger wordt en dat de omgeving meer invloed krijgt op het bouwproces." Dit is een opmerking van de heer Straatman (2012) tijdens een lezing over 'nieuwe cultuur in de bouwketen'. De verwachting die de heer Straatman benoemde in zijn lezing heeft te maken met de ontwikkeling dat er steeds meer in kleine series in druk bezette stedelijke gebieden wordt gebouwd. Ook wordt er minder in grote hoeveelheden op weilanden en gebieden buiten de steden waar de omgeving in mindere mate betrokken hoeft te worden. Om de grote binnenstedelijke projecten te kunnen blijven ontwikkelen en de omgeving in goede banen te leiden, zal er een verschuiving moeten plaatsvinden. De omgeving wil graag tijdig betrokken en gehoord worden (Straalen, V. 2013). Om ervoor te zorgen dat het bouwproces goed blijft verlopen is omgevingsmanagement nodig.

Wanneer er geen duidelijke afspraken zijn gemaakt over wie welke taken binnen het omgevingsmanagement uitvoert, is de kans groot dat er vervolgens in de uitvoering naar elkaar wordt gewezen en men geen verantwoordelijkheid neemt. Hierdoor kan het zijn dat de omgeving niet goed op de hoogte wordt gehouden over de stand van zaken, waardoor er bezwaren kunnen ontstaan. Een verkeerde manier van inrichten van omgevingsmanagement kan daardoor leiden tot extra (faal)kosten, vertragingen en imagoschade.
Het doel van dit onderzoek is het ontwikkelen van een stappenplan voor opdrachtgevers van binnenstedelijke bouwprojecten om het omgevingsmanagement in te richten. Dit om te komen tot een optimaal projectsucces en een tevreden omgeving tijdens de uitvoering. Dit stappenplan is nodig, omdat het voor de opdrachtgevers niet altijd duidelijk is wat de beste manier is om het omgevingsmanagement te organiseren. De hierbij behorende hoofdvraag van het onderzoek luidt: Wat is in een binnenstedelijk bouwproject de beste inrichting van omgevingsmanagement?