Samenvatting

In dit onderzoek wordt geïnventariseerd hoe muziektherapeuten, binnen muziektherapie, actief muziek maken doormiddel van Digital Audio Workstations. De achtergrond van dit onderwerp wordt kort beschreven en onderbouwd door een literatuuronderzoek. Bij de frasering van de dataverzameling is gebruik gemaakt van technieken ontleend uit de Naturalistic Inquiry (Lincoln & Guba, 1985) en de Delphi methode (Michelbrink, 2001). De technieken voor dataverwerking zijn ontleend aan de Grounded theorie (Smeijsters, 2006). De meerwaarde van het gebruik van een DAW binnen de muziektherapie (in Nederland) is, dat het de therapeut de mogelijkheid biedt: muziek op te nemen, muziek te bewerken, en dat het een nieuwe dimensie biedt aan het samenbrengen van instrumenten in een digitale werkomgeving.
De meeste muziektherapeuten gebruiken slechts de opnamefuncties van hun DAW in de context van actieve muziektherapie of in het productgerichte werken. Er wordt aangeraden niet met DAW’s te werken wanneer cliënten geen realiteitsbesef hebben of cognitief te beperkt zijn. Behandeldoelen hebben betrekking op de beleving, het contact en de interactie tijdens sessies zoals gebruikelijk is binnen actieve muziektherapie. Interventies te plegen in de context van het werken met DAW’s worden verdeeld in interventie binnen en buiten het medium. De eerste hebben betrekking op bewerkingen in het live muziek maken. De tweede hebben betrekking op het bewerken van opnames. De meerderheid van de respondenten gaf aan behoefte te hebben aan een bijscholingsmogelijkheid over het onderwerp DAW’s in Muziektherapie. De voorkeur lag bij een handleiding. Ter verbetering van het onderzoek kan de onderzoekspopulatie van n=6 op grotere schaal worden uitgevoerd met meer onafhankelijke specialisten tijdens de meta-analyse.