Samenvatting

Probleemstelling: Dat een amblyopiebehandeling bij kinderen vanaf 7 jaar nog effect heeft is
door meerdere onderzoekers bevestigd. Maar is atropine penalizatie een goede initiële
behandeling, wanneer er rekening wordt gehouden met onder andere therapietrouw, aantal
uren occlusie en regelmaat van het druppelen van atropine?
Vraagstelling: Geeft een atropinebehandeling een hogere eindvisus dan occlusietherapie, bij
kinderen vanaf zeven jaar met een nog onbehandelde unilaterale amblyopie?
Doelstelling: Onderzoeken welke behandeling een hogere eindvisus geeft bij oudere
kinderen; occlusietherapie of atropine penalizatie.
Materiaal en methode: In dit literatuuronderzoek is gebruik gemaakt van literatuur recenter
dan 2005. Deze literatuur is gevonden in boeken en online databanken. Deze literatuur is op
kwaliteit beoordeeld door middel van de beoordelingscriteria van Cochrane Collaboration.
Resultaten: Scheiman et al. (2005) heeft laten zien dat een amblyopiebehandeling na een
leeftijd van 7 jaar wel degelijk zin heeft. Uit het onderzoek van Hertle et al. (2007) bleek dat
de visusverbetering tenminste één jaar na de behandeling behouden blijft. Menon et al. en
Scheiman et al. hebben beiden in 2008 het verschil in eindvisus, bij kinderen vanaf 7 jaar, bij
atropine penalizatie en occlusietherapie onderzocht. In beide onderzoeken is het resultaat
van de behandelingen gelijk. Ook Repka et al. (2009) komen tot ditzelfde resultaat. Singh et
al. (2008) hebben het aantal uren occlusie onderzocht. Daaruit blijkt dat wanneer er op een
dag langer geoccludeerd wordt, de eindvisus hoger is. In bijna alle onderzoeken wordt
atropine penalizatie als voorkeurs behandeling genoemd, gezien het sociale aspect. Ook zou
daarom de therapietrouw bij atropine penalizatie hoger zijn.
Conclusie: Atropine penalizatie geeft geen hogere eindvisus dan occlusietherapie, als initiële
amblyopiebehandeling bij kinderen vanaf 7 jaar.