Neurodynamische mobilisatietechnieken bij patiënten met lage rug gerelateerde beenpijn : literatuurstudie naar het effect van NDMT op pijnbeleving en ADL-functie bij de behandeling van patiënten met perifeer neurogene beenpijn
Neurodynamische mobilisatietechnieken bij patiënten met lage rug gerelateerde beenpijn : literatuurstudie naar het effect van NDMT op pijnbeleving en ADL-functie bij de behandeling van patiënten met perifeer neurogene beenpijn
Samenvatting
Aanleiding: Neurodynamische mobilisatietechnieken (NDMT) worden in de sportmedische praktijk al ruim 10 jaar toegepast en met goed resultaat. In deze literatuurstudie is onderzocht wat er is geschreven over de effectiviteit van NDMT bij lage rug gerelateerde beenpijn, ook wel een perifeer neurogene pijn genoemd.
Vraagstelling: Wat is het effect van NDMT op pijnbeleving en ADL-functie bij de behandeling van patiënten met perifeer neurogene beenpijn?
Methode: Er is gezocht naar relevante randomized controlled trials (RCT) en systematische reviews en/of meta-analyses. Hiervoor zijn de databanken: CINAHL Plus, PEDro, PubMed en Cochrane Libary gebruikt. De volgende sleutelwoorden zijn aangewend om relevante RCT's te vinden: neural mobilization/mobilisation, low back en low leg pain, sciatica, classification, physical therapy, neurodynamics, neural/nerve glide, slump stretching, neural treatment en neurodynamic techniques. De termen zijn zowel individueel als in combinaties gebruikt. De kwaliteit van de RCT's werd door middel van de PEDro-score beoordeeld.
Resultaten: In de artikelen die gebruikt zijn voor de literatuurstudie werden voornamelijk twee groepen patiënten met perifeer neurogene beenpijn vergeleken. Hieruit blijkt dat toevoeging van NDMT aan een oefenprogramma gericht op het verbeteren van de actieve stabiliteit van de lage rug en mobilisaties van de lumbale wervelkolom bij deze patiëntengroep een toegevoegde waarde heeft. De pijn gemeten met Numeric Pain Rating Score en de beperkingen in ADL-functie gemeten met de Oswestry disability index geven een significante daling weer. Over het pathofysiologische mechanisme achter het therapeutisch effect is thans nog een wetenschappelijke discussie gaande. Behandeling door middel van NDMT zou mogelijk invloed kunnen hebben op de mechanosensitiviteit aan de aangedane perifere zenuw.
Conclusie: De onderzoeken vonden een gunstig effect, na een korte behandelperiode van 3 tot 3,5 week, van NDMT op de pijnbeleving en de beperkingen in ADL-functie bij de behandeling van perifeer neurogene pijn. De NPRS en ODI scores laten een statistisch significante verbetering zien wanneer NDMT wordt toegepast bovenop de mobilisatie en oefentherapie. De onderzoeksresultaten zijn veelbelovend en consistent, maar zijn slechts gebaseerd op vier onderzoeken. Als er gekeken wordt naar methodologische kwaliteit van de studies, is er slechts beperkt bewijs voor het effect van NDMT op langere termijn.
Organisatie | Hogeschool Utrecht |
Opleiding | Fysiotherapie |
Afdeling | Bewegingsstudies |
Jaar | 2012 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |