Samenvatting

Doel. Het hoofddoel van deze literatuurstudie is nagaan of er voldoende bewijskracht is om een aanbeveling te
vormen over de toepassing van MNES bij critical illness patiënten.
Methode. Voor deze literatuurstudie is naar RCT's en CT's gezocht in medische databanken als Pubmed,
CINAHL, PEDro en Cochrane Library, evenals referenties van gevonden studies en reviews. Beoordeling van de
methodologische kwaliteit vond plaats met behulp van de PEDro score. Op basis van deze methodologische
kwaliteit is een best-evidence synthese uitgevoerd.
Resultaten. Als resultaat van de zoekactie zijn 54 mogelijk relevante artikelen gevonden. Na selectie op in- en
exclusiecriteria bleken 6 RCT's geschikt. Verder zijn er 7 reviews gevonden waarin NMES in geringe mate aan
bod kwam. Alle geïncludeerde RCT's hebben een PEDro score van >4/10, wat refereert aan een goede
methodologische kwaliteit. De gevonden studies maakte over het algemeen gebruik van een kleine
onderzoekspopulatie.
Conclusie. Uit de resultaten van deze review blijkt dat er sterk bewijs is voor het positieve effect van NMES op
het functionele herstel van chronische critical illness patiënten, bij acute critical illness patiënten is
daarentegen geen bewijs. Ook is er sterk bewijs dat NMES therapie een positief effect heeft op het behoud of
toename van spierkracht en spiermassa. Voor de toepassing van NMES bij chronische critical illness patiënten is
hierin een sterke bewijskracht gevonden, voor een behandeling van acute critical illness patiënten is geen
wetenschappelijk bewijs. Een behandeling met hoogfrequente NMES lijkt effectiever dan een behandeling met
laag- of middenfrequente NMES, de exacte interventieparameters blijven echter onduidelijk door de
uiteenlopende vormen waarin NMES wordt toegepast in wetenschappelijke studies. Toekomstig grootschalig
onderzoek naar NMES bij critical illness patiënten zal door middel van methodologische homogeniteit meer
duidelijkheid moeten verschaffen. Er is tot op heden gering bewijs voor de profylactische werking van NMES op
CIPNM. Er kan geen uitspraak gedaan worden over de lange termijn effecten van NMES bij CIPNM en critical
illness in het algemeen. Er zijn tot op heden geen negatieve effecten van NMES geconstateerd bij critical illness
patiënten, NMES kan om deze reden veilig toegepast worden bij critical illness patiënten.
Algemene uitkomsten
1. Hoog frequente NMES laat in de recentste studies de meest veelbelovende resultaten zien voor behoud van
spiermetabolisme.
2. Er is onvoldoende bewijs om een onomstotelijke conclusie te trekken over toepassing van NMES bij iedere
vorm van critical illness.
3. Er zijn tot op heden geen negatieve effecten van NMES gedocumenteerd bij critical illness patiënten.
4. Toekomstige RCT's zullen gebruik moeten maken van een grotere onderzoekspopulatie en een eenduidige
methodologische aanpak.