Samenvatting

Doel: Gezichtsvelddefecten zijn één van de visuele afwijkingen die zich kunnen voordoen bij kinderen met cerebrale visusstoornissen (CVI). Omdat het gezichtsveld bij deze kinderen lastig te bepalen is, is er veel onduidelijkheid over het voorkomen van gezichtsvelden in deze specifieke doelgroep. Het aantal kinderen met CVI neemt echter toe en wordt gezien als hoofdoorzaak van visuele beperkingen bij kinderen in ontwikkelde landen. Meestal wordt CVI veroorzaakt door perinatale hersenschade. In deze literatuurstudie wordt uitgezocht in welke vorm en hoe vaak gezichtsvelddefecten bij kinderen met perinatale hersenschade voorkomen. Materiaal en methode: Voor deze literatuurstudie is gebruik gemaakt van de databank PubMed voor het vinden van wetenschappelijke artikelen, gepubliceerd in de afgelopen 10 jaar. Resultaten: De meeste patiënten waren geselecteerd vanwege de aanwezigheid van een cerebrale parese. Het gezichtsvelddefect dat hierbij gezien werd was in de meeste gevallen een hemianopsie (15% tot 50%). Ook werd uitval van de onderste gezichtshelft gezien (43-60%), maar dit werd in minder studies waargenomen dan de hemianopsie. De gemiddelde visus varieerde van 0,3 tot 0,9. Niet iedereen met een gezichtsvelddefect had ook een lage visus. Conclusie: Gezichtsvelddefecten komen vaak voor bij kinderen met perinatale hersenschade, maar hierin wordt ook veel variatie gevonden (14,1% tot 69,2%). Homonieme hemianopsie en onderste gezichtsvelddefecten lijken kenmerkend te zijn bij deze specifieke groep kinderen. Echter is dit afhankelijk van het type schade waarbij locatie en grootte een rol spelen. Zoektermen: CVI, gezichtsvelddefecten, perinatale hersenschade, periventriculaire leukomalacie, cerebrale pareses