Samenvatting

Dit rapport is de uitwerking van onderzoek naar de werkwijze van Art.1 Midden Nederland (Art.1 MN), het antidiscriminatiebureau van de provincie Utrecht, in relatie tot het behandelen van discriminatieklachten over bestuursorganen. Dit rapport geeft aanbevelingen aan de medewerkers van Art.1 MN. Zodat zij een uniforme werkwijze kunnen ontwikkelen, waarmee hun cliënten het beste worden ondersteund, voor het behandelen van discriminatieklachten die gaan over het handelen van bestuursorganen. De vraag die in het rapport centraal staat: "In hoeverre zijn er aanpassingen nodig in de werkwijze van Art.1 MN om hun cliënten met discriminatieklachten over bestuursorganen het beste te ondersteunen?" Er is gebruik gemaakt van literatuuronderzoek, bronnenonderzoek en veldwerk via interviews. Het rapport is ingedeeld in vijf hoofdstukken en een conclusie.
Hoofdstuk 1. Introductie van het onderwerp
Uit de sociale wetenschap blijkt dat er zes componenten nodig zijn om discriminatie te verminderen. Daarnaast wordt discriminatie bij verschillende wetten verboden. In deze introductie wordt duidelijk dat de dienstverlening van Art.1 MN een wettelijke basis heeft. Tevens wordt de keuze gemotiveerd voor de drie bestuursorganen die onderzocht zijn op hun klachtenprocedure. Discriminatie lijkt te worden geregistreerd onder 'grondrechten' bij bestuursorganen en de Nationale Ombudsman.
Hoofdstuk 2. Een klacht tegen een bestuursorgaan; juridisch kader
Het interne- en externe klachtrecht is vastgelegd in hoofdstuk 9 van de Algemene wet bestuursrecht. Het extern klachtrecht is ook terug te vinden in de Wet Nationale Ombudsman.
Hoofdstuk 3. Hoe geven bestuursorganen uiting aan de klachtenprocedure?
Er is gekeken naar de uitvoering van het interne- en externe klachtrecht in de praktijk van de bestuursorganen en de Nationale Ombudsman. De procedure is als volgt te kenmerken: indienen klacht, mogelijke informele fase zoals een bemiddelingsgesprek, de formele fase bestaat uit hoor en wederhoren, schriftelijk oordeel over de klacht. Het al dan wel of niet toepassen van een informele fase en de uitvoering daarvan is het grootste verschil tussen de bestuursorganen.
Hoofdstuk 4. De werkwijze van Art.1 Midden Nederland
Art.1 MN heeft een protocol voor het behandelen van klachten over bestuursorganen. Dit protocol is niet bekend bij de klachtbehandelaars van Art.1 MN. Er is geen directe kennis van het publieke klachtrecht. Er wordt ook heel verschillend gedacht over welke werkwijze nu toegepast dient te worden. Over de toekomst is er ook geen eenduidigheid.
Hoofdstuk 5. Het beoogde resultaat bij een klacht tegen een bestuursorgaan
Bestuursorganen, klagers en Art.1 MN beogen primair om het probleem op te lossen tussen partijen. Een gevolg van klagen is victimisatie. Ook kan inmenging van Art.1 MN in een klachtprocedure negatief uitpakken.
Conclusie & aanbevelingen
Er zijn 14 aspecten waarmee Art.1 MN de huidige werkwijze kan aanpassen om tot een werkwijze te komen waarmee zij hun cliënten het beste ondersteunen. Echter om deze werkwijze uniform te maken, moet er eerst eenduidigheid komen binnen de organisatie over de uitvoering van de huidige werkwijze.