Samenvatting

In de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) wordt door veel organisaties herstelondersteunende zorg aangeboden, als onderdeel van de behandeling van mensen met ernstige psychische aandoeningen (EPA). Met deze manier van werken wordt getracht om EPA-cliënten meer controle over hun eigen leven te laten krijgen. Daarnaast wordt ingezet op het verbeteren van de kwaliteit van het leven, en het herstel van maatschappelijke en sociale rollen.
In dit onderzoek wordt in kaart gebracht op welke wijze beeldende therapie een bijdrage kan leveren aan herstelondersteunende zorg binnen de GGZ. De therapievorm beeldende therapie gaat om ervaringsgericht werken en handelen in het medium waar cliënten het psychisch functioneren kunnen onderzoeken waarmee eigen patronen van handelen, denken en voelen worden bedoeld. Cliënten kunnen inzichten opdoen door patronen die leiden tot problematiek te herkennen. Doordat de patronen zichtbaar worden in het beeldend werken, maakt dit het bespreekbaar. Het doel is via het beeldend werken een veranderingsproces op gang te brengen.
Voor dit ontwikkelingsonderzoek, is vakliteratuur over beeldende therapie en herstelondersteunende zorg bestudeerd, hetgeen gecombineerd is gebracht met interviews met vijf EPA-cliënten, en observaties tijdens een stage op het FACT centrum. De data-analyse is uitgevoerd volgens het systeem van de 'Grounded Theory'-methode.
Uit het onderzoek blijkt dat beeldende therapie, door het ervaringsgerichte werken en handelen en de non-verbale en verbale interventies van de beeldend therapeut, aansluit bij de werkwijze van herstelondersteunende zorg om het herstelproces te faciliteren en te ondersteunen. En dus een ideale aanvulling op herstelondersteunende zorg kan zijn.