Samenvatting

Risicojongeren zijn doorgaans hypersensitief als het gaat om de echtheid en intenties van anderen. Tevens hebben ze veelal negatieve associaties met hulpverlening. Naast de grote hoeveelheid onderzoek naar wat werkt binnen diverse integrale aanpakken rondom risicojongeren, lijkt in de praktijk nog meer kennis nodig te zijn over wie werkt. De kloof tussen professionals en risicojongeren blijkt in het werkveld namelijk nog groot. Het lukt professionals in die gevallen onvoldoende om risicojongeren op een gewenste manier te bejegenen, ongeacht de toepassing van een doordachte methodiek of interventie. Het gevolg kan zijn dat risicojongeren dan als ongemotiveerd of onhandelbaar worden bestempeld, en hun problematiek verergert in plaats van verbetert.
Dit onderzoek focust zich op wie werkt om inzicht te geven in waarom het bepaalde professionals juist wél lukt om een gewenste omgang met deze ingewikkelde en uitdagende doelgroep te realiseren. Dit is onderzocht door middel van 300 uur veldwerk en interviews met professionals, jongeren en ketenpartners bij drie verschillende organisaties: Streetlive in Alphen aan den Rijn, Multipluszorg in Amsterdam en de Straatcoaches in Nijmegen. Professionals van deze organisaties blijken in hun bejegening van jongeren een balans te vinden tussen professionaliteit en eigenheid. Die professionele eigenheid maakt dat zij echt en geloofwaardig op jongeren overkomen. Of in hun eigen woorden: Gewoon normaal.