Samenvatting

De gemeente Rotterdam wil een beleidskader Jeugd voor de komende jaren ontwikkelen. Ze kiest hierbij voor positief jeugdbeleid als vertrekpunt. Positief jeugdbeleid betekent dat de gemeente de normale ontwikkeling en talentontwikkeling van kinderen en jongeren centraal wil stellen. Alhoewel het nieuwe jeugdbeleid ook aandacht zal besteden aan probleemgestuurd beleid vormt kans gedreven beleid voor alle kinderen en jongeren het uitgangspunt. Intuïtief is dit positieve vertrekpunt aantrekkelijk en misschien zelfs overtuigend omdat een focus op kracht en op kansen, kinderen meer stimuleert dan een focus op problemen en achterstanden. De wetenschappelijke onderbouwing van dit beleid is echter minder gemakkelijk. Ten eerste is Rotterdam een diverse stad met een grote complexiteit. De wetenschappelijke onderbouwing van bepaalde maatregelen en interventies kan voor de ene groep sterk zijn, maar voor de andere groep veel minder. Ten tweede is het zo dat in Rotterdam uiteenlopende organisaties en uitlopende professionals werkzaam zijn die stuk voor stuk verschillende pedagogische uitgangspunten hanteren en visies op het opgroeien van de jeugd. Ook dit bemoeilijkt de wetenschappelijke onderbouwing van positief (integraal) jeugdbeleid. Immers, verschillende visies verwijzen vaak ook naar verschillende effectmaten. Daarnaast is het zo dat dergelijk (echt) integraal beleid nog zelden wordt gevoerd en dus nog niet bewezen effectief kan zijn.
In het huidige stuk vatten we vier studies samen die afzonderlijk inzoomen op thema’s die van belang zijn in het beleidskader: Onderwijs, Opgroeien en opvoeden, Zorg, Talentontwikkeling en de zogenaamde Pedagogische Civil Society. Op basis van deze studies beschrijven we de relevante concepten en modellen die een basis kunnen zijn voorde invulling van het nieuwe beleidskader en doen we enkele aanbevelingen op basis van beschikbare empirische evidentie.