Samenvatting

Dit onderzoek komt voort uit de vraag of op basis van blockchain-technologie datadeling tussen logistieke partijen mogelijk is, waarbij vooral gekeken wordt naar de vraag of het mogelijk is om een CO2-footprint vast te stellen op productniveau. In de huidige praktijk is exacte CO2 monitoring op productniveau onmogelijk en wordt ook wel de ‘blackhole of transportation’ genoemd. Onderzoek op basis van ‘deskresearch’ heeft geresulteerd in de constatering dat blockchaintechnologie op basis van het Paxos-algoritme een geschikte manier is om data tussen logistieke partijen te delen. Betrokken partijen beschikken over de eigen data en zijn in staat om elkaar te controleren op deze data. De manier waarop deze data wordt gevormd en opgeslagen, verzekert de betrokken partijen dat de data integer is en dat deze niet achteraf te manipuleren is. De noodzaak om elkaar te vertrouwen vervalt, omdat de data door het Paxos-algoritme betrouwbaar is. Vervolgens is vastgesteld dat op basis van het OpenTripModel data op een uniforme manier kan worden gedeeld tussen de verladers en vervoerders door de nadruk op interoperabiliteit tussen verschillende netwerken. Uit dit onderzoek blijkt dat de huidige datastromen voldoende informatie bevatten om een CO2- footprint te bepalen per product en dat daarbij het brandstofverbruik, de gereden kilometers en de benuttingsgraad van het transport van belang zijn. Echter uit de drie georganiseerde (discussie)bijeenkomsten met de stakeholders uit use-case lijkt de verwachte toepassing van het gebruik van blockchain niet eenduidig. Daarbij blijkt dat de benodigde ICT bij de verlader nog niet geïmplementeerd is. Aanvullend hierop blijkt uit de peiling gehouden onder eindconsumenten dat de interesse in duurzaamheid de laatste jaren toeneemt, maar dat dit zich niet volledig vertaalt in een vraag naar CO2 transparantie per product. Hiermee zien we nog wat blokkades op de weg naar ontwikkeling