Samenvatting

Achtergrond
In het Universitair Medisch Centrum Groningen is een team zorgprofessionals bezig een kindercomfortteam (KCT) op te zetten voor extra expertise bij kinderpalliatieve zorg binnen de kinderkliniek van het ziekenhuis (Beatrix Kinderziekenhuis). Voordat zij aan de slag kunnen gaan, is het van belang dat zij weten hoe de verpleegkundigen binnen het Beatrix Kinderziekenhuis (BKZ) hun rol zien ten aanzien van het KCT en wat zij nog nodig hebben om deze rol uit te voeren.
Methode
In een periode van 4 weken zijn er door twee onderzoekers semigestructureerde interviews afgenomen bij negen verpleegkundigen in verschillende functies binnen het BKZ. Er werd de verpleegkundigen gevraagd naar hun ervaringen met betrekking tot de huidige palliatieve zorg, hun kennis van het KCT, hun verwachtingen van hun eigen rol ten aanzien van het KCT, taken die zij zien weggelegd voor het team en wat zij nog nodig hebben om met hen samen te kunnen werken.
Resultaten
De overgang tussen het ziekenhuis en thuis werd veel genoemd als knelpunt binnen de huidige palliatieve zorg. Ook hebben veel verpleegkundigen het idee niet altijd over de goede connecties te beschikken wanneer zij zorg moeten regelen voor kinderen met palliatieve zorg. Bij beide onderwerpen werd aangegeven dat het KCT hier wellicht bij kan helpen. Hoewel er bij alle geïnterviewden nog weinig kennis is van het KCT, is iedereen bereid met hen samen te werken. Wel werd er aangegeven dat het KCT duidelijk moet aangeven wat zij voor de afdelingen kunnen betekenen.
Conclusie
Verpleegkundigen van het BKZ hebben nog niet voldoende kennis met betrekking tot het KCT om hun rol te kunnen bepalen. Zij hebben behoefte aan nadere kennismaking, zodat zij met het KCT kunnen afstemmen hoe de kinderpalliatieve zorg beter ingericht kan worden.
Aanbevelingen
Het KCT zou een voorlichtingsbijeenkomst kunnen organiseren voor verpleegkundigen zodat zij kennis kunnen maken met het KCT waarbij het KCT duidelijk verteld waarvoor zij ingeschakeld kunnen worden. Andere aanbevelingen richten zich op vroegtijdig contact met patiënten en naasten in de palliatieve fase, terugkoppeling naar de afdelingen over hun handelen en het realiseren van vaste aanspreekpunten op de afdelingen.