Samenvatting

Fysiek inactief en overmatig sedentair gedrag tijdens ziekenhuis opnames leidt tot achteruitgang van de fysieke fitheid van patiënten. Er zijn aanwijzingen dat het hebben van regelmatig fysieke activiteit gunstige effecten heeft op fysieke fitheid, loopvermogen, cardiovasculaire factoren en kwaliteit van leven bij volwassenen met chronische nierinsufficiëntie. Recentelijk is er onderzoek gedaan naar het beweeggedrag van patiënten op de nefrologieafdeling in het Universitair Medisch Centrum Groningen. Uit dit onderzoek is gebleken dat klinische patiënten per dag gemiddeld 76 procent sedentair gedrag vertonen. Door middel van nudging is nu geprobeerd om patiënten te stimuleren meer te gaan bewegen en dus minder sedentair gedrag te vertonen. Het doel van het huidige onderzoek is om te bepalen of, naar aanleiding van een interne verbouwing ter bevordering van de leefomgeving van patiënten op de afdeling nefrologie, de mate van sedentair gedrag is verminderd.
Methode
Dit onderzoek betreft een cross-sectioneel en een retrospectief databaseonderzoek. Middels behavioural mapping is het beweeggedrag van patiënten in kaart gebracht. De resultaten zijn vergeleken met de data uit een eerdere studie om te kijken of de patiënten na de interventie daadwerkelijk minder sedentair gedrag vertonen. De statische analyse is gedaan middels het programma IBM SPSS statistics 25. Resultaten In deze studie zijn 21 participanten meegenomen, waarvan 16 mannen en 5 vrouwen (N=21). Klinische patiënten vertonen gemiddeld 79,3 procent sedentair gedrag per dag, tegenover 75,8 procent voor de interventie. Deze toename van sedentair gedrag is niet significant (=0.898). De mate van sedentair gedrag kan niet voorspeld worden aan de hand van leeftijd (R2=0.028, F=1.739, P=0.192) en opnameduur (R2=0.013, F=0.778, P=0.0381). Ook het verblijf in een 2-persoonskamer in plaats van een 4-persoonskamer zorgt niet voor een significante toename van sedentair gedrag (P=0.205).
Conclusie Er kan worden geconcludeerd dat de interventie gericht op het stimuleren van het beweeggedrag van klinische patiënten geen effect heeft gehad op het sedentaire gedrag. De hypothese dat leeftijd en opnameduur invloed hebben op het sedentaire gedrag van patiënten kan door middel van dit onderzoek niet worden bevestigd.
Samenvatting ook in het Engels.