Samenvatting

Body Dismorphic Disorder (BDD) is een psychiatrische aandoening waarbij de patiënt een stoornis heeft in de lichaamsbeleving. Voor de huidtherapeut is het relevant om de aandoening te kunnen signaleren om te voorkomen dat de disorder een chronisch beloop krijgt. Momenteel komt BDD veel voor, maar wordt het nog onvoldoende herkend in de praktijk. Binnen de opleiding Huidtherapie wordt er op dit moment nog geen aandacht besteed aan de psychosociale factoren bij een huidaandoening, terwijl deze bij bijna de helft van de huidaandoeningen een rol spelen.
De opleiding Huidtherapie is bezig met het vernieuwen van het curriculum, waarbij de vakgroep sociale wetenschappen als uitgangspunt de psychodermatologie zal gebruiken. Deze vernieuwing was een mogelijkheid om in kaart te brengen wat de kennis is van een huidtherapeut van de aandoening BDD. Dit onderzoek vormt het startpunt en tracht antwoord te geven op de volgende hoofdvraag:
“In hoeverre is een huidtherapeut in staat om Body Dysmorphic Disorder te signaleren?”.
De kwantitatieve onderzoeksmethode surveyonderzoek is gecombineerd met de kwalitatieve onderzoeksmethoden literatuuronderzoek, interviews en contact met een expert. Door middel van literatuuronderzoek is in kaart gebracht hoe BDD in het algemeen wordt gesignaleerd en door middel van een interview met een huidtherapeut is in kaart gebracht of de huidtherapeut kennis heeft van de aandoening BDD. Het surveyonderzoek is door middel van een vragenlijst uitgevoerd. Deze vragenlijst is verkregen van een expert gericht op BDD. Met het surveyonderzoek werd in kaart gebracht hoeveel cliënten mogelijk BDD hebben en door het laatste evaluatie-interview is inzichtelijk gemaakt hoeveel cliënten de huidtherapeut signaleert met BDD.
Het literatuuronderzoek liet zien dat specialisten momenteel ‘het onderbuikgevoel’ gebruiken om BDD te signaleren in de praktijk. Vanuit het interview met de huidtherapeut was duidelijk dat zij kennis had gericht op de disorder waarbij zij symptomen kon benoemen. De kennis van de huidtherapeut werd getest in de praktijk. Met de vragenlijst is inzichtelijk gemaakt hoeveel cliënten een hoge waarschijnlijkheid van BDD hebben. De vragenlijst is verkregen van een expert op het gebied van BDD. Van de 23 cliënten zouden er 2 een hoge waarschijnlijkheid van BDD hebben. De huidtherapeut heeft iedere cliënt individueel geëvalueerd door middel van haar kennis. Van de 23 cliënten gaf de huidtherapeut bij 4 cliënten aan een hoge waarschijnlijkheid van BDD te herkennen.
Naar aanleiding van de gegevens kan er geconcludeerd worden dat de huidtherapeut in staat was om, in ieder geval, de cliënten zonder BDD te herkennen. In het geval van de cliënten waarvan de huidtherapeut vermoedde dat deze BDD hadden was het oordeel in 50% van die gevallen terecht.