Samenvatting

Het doel van dit onderzoek is een valide en betrouwbaar meetinstrument ontwikkelen om de balans op één been en de veranderingen daarin bij sporters in beeld te brengen. Bij de studenten van de Haagse Academie voor Lichamelijke Opvoeding (HALO) komen veel blessures voor, waaronder enkelblessures. Wanneer studenten een enkelblessure oplopen zijn zij soms voor zes maanden uitgeschakeld, waardoor zij studievertraging oplopen. Als vooraf getest wordt welke studenten een risico lopen op enkelblessures, zou er balanstraining aanbevolen kunnen worden. Door balans- en coördinatietraining verminderen het risico op enkelblessures. Er bestaan al verschillende testen die het risico op enkelblessures kunnen voorspellen. Hiervoor worden echter grote en dure meetinstrumenten gebruikt. Tijdens de testdagen van de HALO moeten veel studenten binnen een korte tijd worden getest. Hiervoor is een goedkoop, snel en ambulant meetsysteem nodig.
Een oplossing hiervoor is het Wii Balance Board (WBB). In dit onderzoek is de validiteit en de betrouwbaarheid van het WBB bepaald, door het WBB te vergelijken met een force plate (FP). Daarnaast is onderzocht hoelang en hoe vaak er gemeten moest worden, voordat er betrouwbare uitkomstmaten uit de metingen komen.
Aan dit onderzoek hebben 25 studenten meegedaan. De metingen zijn elke keer in dezelfde volgorde uitgevoerd (rechtervoet ogen open, linkervoet ogen open, rechtervoet ogen gesloten en linkervoet ogen gesloten). Elke conditie is drie keer 30 seconden gemeten. Pearson’s correlatiecoëfficiënt is gebruikt om de validiteit tussen het WBB en de FP te bepalen. Voor de betrouwbaarheid van het WBB is het intraclass correlatie coëfficiënt (ICC) berekend. Uit de resultaten bleek dat de standaard deviatie in mediaal-laterale richting, de afgelegde weg, de snelheid in mediaal-laterale richting en het oppervlak van het center of pressure (COP) een uitstekende validiteit hebben (R ≥ 0,70). De betrouwbaarheid van het WBB had een ICC van 0,75 of hoger. Daarnaast is er ook nog gekeken naar de duur en het aantal herhalingen van de meting, die nodig waren om betrouwbare uitkomstmaten te krijgen (ICC ≥ 0,80). Hieruit bleek dat er slechts één meting van 30 seconden nodig was. De conclusie die uit dit onderzoek getrokken kan worden, is dat het WBB een geschikt meetinstrument is om de balans op één been te meten en de veranderingen daarin in beeld te brengen.