Samenvatting

Dit onderzoek richt zich op de relatie tussen persoonlijke begeleiders en de ouders van de cliënten. In dit onderzoek worden positieve en negatieve aspecten behandeld die van invloed zijn op de samenwerking tussen beide partijen.
De definitie van samenwerken betreft in dit onderzoek dat er
gemeenschappelijk aan eenzelfde taak gewerkt wordt. De taak heeft het
uitgangspunt om progressieve zorg en ondersteuning te kunnen bieden aan de cliënt.
De gehandicaptenzorg heeft in de laatste veertig jaren een enorme ontwikkeling meegemaakt. Vanaf de jaren zestig is het aanbod van verschillende accommodaties in de gehandicaptenzorg sterk veranderd.
In de jaren zeventig kwam er kritiek op de massaliteit van al deze instellingen.
De privacy en de afgeslotenheid van de gehandicapten kwam in het geding. De instellingen moesten een beter beleid gaan voeren op het gebied van de inspraak van de ouders en familie op de werkwijze.
Daar waar de opvang voor die tijd beperkt bleef tot de opvang die ver van de maatschappij af stond, is er tegenwoordig sprake van gezinsvervangende tehuizen, dagverblijven, logeerhuizen en activiteitencentra. Door het grotere aanbod vinden er steeds meer verschuivingen plaats in de zorg en welzijn sector. Historische trends als samengaan van instellingen.
De veranderde verhoudingen van intra - en extramurale zorg alsmede
vakinhoudelijke ontwikkelingen van afzonderlijke beroepsgroepen zijn hier voorbeelden van.
Het maakt dat de verhoudingen tussen specialisaties ter discussie gesteld wordt en de afbakening van de beroepsdomein problematischer is geworden. Domeinen verbreden of gaan ten koste van andere domeinen langzaam ten onder.
Er is onvoldoende afscherming binnen het beroep en grenzen vervagen steeds meer.