Samenvatting

Aanleiding:
Bij patiënten met hemato-oncologische aandoeningen kunnen a.g.v. de chemotherapie bijwerkingen ontstaan die effect kunnen hebben op de inname van voeding, en dat kan leiden tot ondervoeding. Ondervoeding kan negatieve gevolgen hebben. Om een verslechtering in de voedingstoestand tijdens de behandeling tijdig te signaleren moeten patiënten regelmatig gescreend worden.
De voedingsbehandeling kan bij de patiëntengroep bestaan uit orale voeding, sondevoeding of PV. Sondevoeding heeft een aantal voordelen t.o.v. PV, maar kan niet altijd toegepast worden. PV kan dan geïndiceerd zijn, maar kan complicaties veroorzaken.
In het MST wordt PV vaak verkozen boven de keuze voor drinkvoeding of sondevoeding bij klinische patiënten met hemato-oncologische aandoeningen. Een evidence-based richtlijn voor de manier van voeden is er momenteel niet in het MST.
De patiëntengroep wordt tijdens de periode van opname niet gescreend op ondervoeding. Ondervoeding kan dan mogelijk niet tijdig gesignaleerd worden en een voedingsbehandeling niet tijdig gestart worden. Een optimale voedingstoestand bij de patiëntengroep gedurende de klinische behandeling kan door beide genoemde problemen niet gegarandeerd worden.
Onderzocht is wat er in het MST nodig is om het screeningsproces te optimaliseren en wat een adequate, evidence-based manier van voeden is tijdens de klinische behandeling bij de patiëntengroep.
Methode:
Een literatuuronderzoek en een vergelijkend praktijkonderzoek is verricht waarbij interviews zijn afgenomen in het MST met een diëtist, verpleegkundigen, oncologen/hematologen en een interview met een diëtist in het LUMC. De uitgetypte interviews zijn verdeeld in fragmenten, deze zijn gedoceerd en onderverdeeld in categorieën. Daarnaast zijn protocollen bestudeerd.
Resultaten:
Uit het literatuur- en praktijkonderzoek is gebleken dat de voedingsinname tijdens de periode van opname een goede manier kan zijn voor het signaleren van het risico op gewichtsverlies. De methode Meet & Weet wat je patiënt eet kan hierbij als hulpmiddel gebruikt worden. In het MST worden problemen met de voedingsinname gesignaleerd door de voedingsassistent en de verpleegkundigen, zonder het gebruik van een voedingslijst.
De PG-SGA is een nutritional assessment tool specifiek voor kankerpatiënten, maar heeft een tijdsinvestering van ongeveer vijftien minuten. De handknijpkrachtmeting kan op een snelle en makkelijke manier een indicatie geven over de voedingstoestand en wordt gebruikt in het LUMC.
Uit de literatuur is gebleken dat sondevoeding veilig toegepast kan worden bij de patiëntengroep en PV alleen geïndiceerd moet zijn als een orale voeding of sondevoeding niet kan voorzien in de voedingsbehoefte. Uit het praktijkonderzoek is gebleken dat sondevoeding nauwelijks en PV frequent toegepast wordt bij de patiëntengroep.
Conclusies:
De methode Meet & Weet kan gebruikt worden als hulpmiddel bij het verkrijgen van een globale indruk van de voedingsinname. De handknijpkrachtmeting, evenals de voedingsanamnese kunnen gebruikt worden bij het nutritional assessment. Sondevoeding kan toegepast worden bij de patiëntengroep. PV moet alleen geïndiceerd zijn als een orale voeding of sondevoeding niet kan voorzien in de voedingsbehoefte.
Aanbevelingen:
Wetenschappelijk onderzoek moet gedaan worden t.a.v. de manier van voeden en het nutritional assessment. Aanbevelingen t.a.v. de manier van voeden en het screeningsproces zijn uitgebreid beschreven in het rapport met de praktische aanbevelingen.