Samenvatting

Introductie: Met de groeiende incidentiecijfers van huidkanker in Nederland ontstaat een capaciteitsprobleem voor de huisartsen en dermatologen die volgens het huidige beleid het screenen op huidkanker uitvoeren. Huidtherapeuten moeten voldoende zeker zijn van hun vaardigheden, kennis en kunde om te achterhalen of zij de huisartsen en dermatologen kunnen ondersteunen. Om dit te onderzoeken, is de volgende vraag geformuleerd: ‘In hoeverre voelen de huidtherapeuten, met een diploma van De Haagse Hogeschool, zich zeker over het herkennen van (pre)maligne huidlaesies bij een patiënt in de huidtherapeutische praktijk en welke aanbevelingen doen zij om zekerder te worden?’
Methode: De basis van het onderzoek is een online enquête die is afgenomen onder afgestudeerde huidtherapeuten van De Haagse Hogeschool. Deze online enquête is verspreid via Facebook en LinkedIn en de alumnivereniging van de opleiding Huidtherapie aan De Haagse Hogeschool. In de enquête is gebruik gemaakt van een even meerpuntsschaal voor de mate van zekerheid onder de respondenten, met categorieën van ‘erg zeker’ tot ‘erg onzeker’. Vervolgens zijn de resultaten gecategoriseerd per vraag en individu en geanalyseerd in Excel.
Resultaten: De uitkomsten van de enquête hebben aangetoond dat 20 respondenten van het totaal (N=32) zich in het algemeen een ‘beetje zeker’ tot ‘erg zeker’ voelen over het herkennen van een (pre)maligne huidlaesie bij een patiënt in de huidtherapeutische praktijk. Daarnaast is gebleken dat er een verschil is in de mate van zekerheid van de respondenten in het herkennen van verschillende (pre)maligne huidlaesies. De respondenten voelen zich het meest zeker over het herkennen van actinische keratose en het minst zeker over het herkennen van een plaveiscelcarcinoom. Van de respondenten hebben er drie aangegeven een nascholing te hebben gevolgd over het herkennen van (pre)maligne huidlaesies en alle drie voelen zich zekerder na de nascholing. Van de respondenten hebben 28 aangegeven zekerder te willen worden over het herkennen van (pre)maligne huidlaesies. De behoefte van deze respondenten is met name meer nascholing.
Conclusie en Aanbevelingen: Uit het onderzoek kan geconcludeerd worden dat ruim zestig procent van de respondenten zich in algemeen een ‘beetje zeker’ tot ‘erg zeker’ voelt over het herkennen van een (pre)maligne huidlaesie bij een patiënt in de huidtherapeutische praktijk. De resultaten van dit onderzoek kunnen helaas niet gegeneraliseerd worden vanwege het te lage aantal respondenten. De aanbevelingen van de onderzoeksgroep om zekerder te worden zijn: meer nascholing, meer aandacht aan de screening op (pre)maligne huidlaesies in de opleiding en feedback van de huisartsen en dermatologen. Voor vervolgonderzoek kan nader onderzocht worden op welke manieren de onderzoeksgroep de aanbevelingen in de praktijk wil zien.
https://www.linkedin.com/in/mirjam-kooijman-b0720717b/