Samenvatting

Elk jaar belanden 12.000 mensen in het ziekenhuis door het struikelen over de zuurstofslang . In dit verslag wordt een oplossing gezocht voor het struikelgevaar dat zuurstofpatiënten ondervinden met de zuurstofslang.
De problemen die naar boven zijn gekomen tijdens het patiëntenonderzoek zijn: het struikelgevaar voor de patiënt en medebewoners; dezelfde weg moeten terug lopen; het blijven hangen van de slang achter meubelpoten; het op de grond liggen van de zuurstofslang onderaan de trap en de slang die om een been draait. Deze ondervindingen zijn vertaald in een aantal eisen en wensen. De twee producten (Tidy Tubing en de slanggeleider) die op de markt zijn hebben naast een aantal voordelen ook een groot nadeel. De slang hangt in beide gevallen midden in de ruimte waardoor andere mensen meer op moeten letten waar ze lopen.
Er zijn drie concepten uitgewerkt. Het eerste concept is gebaseerd op een kranensysteem wat in huis bevestigd kan worden. In het tweede concept loopt de zuurstofslang via het plafond. De slang wordt in het derde concept opgerold door middel van een torsieveer. Deze drie concepten zijn getest aan de lijst van Eisen en Wensen door middel van de kardinale methode. Uit de kardinale methode is gebleken dat concept drie het meest geschikt is om het probleem op te lossen. Om er zeker van te zijn dat concept drie het struikelgevaar verhelpt is dit principe in de praktijk getest. Uit deze test is gebleken dat het struikelgevaar statistisch significant is. Door het observeren van de proefpersonen zijn er een aantal knelpunten naar voren gekomen. Deze punten zijn meegenomen in het uiteindelijke ontwerp. Er zijn twee ontwerpen gemaakt. De eerste oplossing is gericht op het gebruik binnen een zeer korte tijd. Aan een bestaande haspel wordt de zuurstofslang bevestigd zodat de slang oprolt tot de lengte die nodig is van de concentrator naar de patiënt. Dit ontwerp is niet de oplossing voor het haken achter de meubelpoten. Voor nu is het een oplossing waar de patiënten mee geholpen zijn. Om ervoor te zorgen dat de patiënt geen last meer heeft is er een tweede ontwerp gemaakt die eerst verder uitgewerkt moet worden voordat deze naar de productie kan. Dit ontwerp zorgt ervoor dat de slang bij de patiënt opgerold wordt op een haspel die aan de riem van de patiënt bevestigd wordt.. Hierdoor is het probleem van de slang die achter een poot blijft hangen opgelost doordat de patiënt gewoon verder kan lopen.
Er bestaat een oplossing om het struikelgevaar te verkleinen. De zuurstofpatiënt blijft afhankelijk van de slang waardoor de patiënt zich altijd zal moeten aanpassen. Verder onderzoek moet uitwijzen of het tweede eindontwerp mogelijk zal zijn. Bij het testen moet vooral gekeken worden naar de rem, de sterkte van de veer, het comfort van de haspel aan de riem en het uiteindelijke gebruik bij de doelgroep.