Photodynamische therapie als huidtherapeutische interventie
Onderzoek naar de mogelijkheden van photodynamische therapie in de huidtherapeutische praktijk, met betrekking tot goedaardige- en (pre)maligne huidaandoeningen op verwijzing van de artsPhotodynamische therapie als huidtherapeutische interventie
Onderzoek naar de mogelijkheden van photodynamische therapie in de huidtherapeutische praktijk, met betrekking tot goedaardige- en (pre)maligne huidaandoeningen op verwijzing van de artsSamenvatting
Met zicht op de huidkanker epidemie wordt er met dit onderzoek, in samenwerking met het Erasmus Medisch Centrum, onderzocht of een huidtherapeut bevoegd en bekwaam is om photodynamische therapie (PDT) uit te voeren. Daarbij wordt er onderzocht of PDT gestandaardiseerd kan worden als huidtherapeutische interventie in de zelfstandige huidtherapie praktijk, zonder directe supervisie op verwijzing van een arts.
Hieruit is de centrale onderzoeksvraag voortgekomen: ‘Wat zijn de mogelijkheden van photodynamische therapie in de huidtherapeutische praktijk, met betrekking tot goedaardige- en (pre)maligne huidaandoeningen op verwijzing van de arts’?
De centrale onderzoeksvraag en de deelvragen zijn beantwoord door middel van kwalitatief literatuuronderzoek, kwantitatieve enquêtes en kwalitatieve interviews. De enquêtes zijn beantwoord door huidtherapeuten, die PDT verrichten in het werkveld. De interviews zijn afgenomen bij twee dermatologen die ervaring hebben met photodynamische therapie. De resultaten uit literatuur- en praktijkonderzoek zijn samengevat, gecodeerd en verwerkt in tabellen en figuren.
‘De Wet BIG beschrijft in de literatuur dat huidtherapeuten PDT mogen verrichten in opdracht en samenwerking met een arts, die de bekwaamheid van de huidtherapeut heeft goedgekeurd, (2016)’. De resultaten vanuit de enquêtes gaven aan dat huidtherapeuten vrijwel zelfstandig een rol kunnen vervullen, bij de behandeling van goedaardige- en (pre)maligne huidaandoeningen met PDT. Daarbij gaven de respondenten (90,9%) aan een samenwerking te hebben met een arts, bij behandelingen met PDT binnen de werkplek. De grootste groep huidtherapeuten (90,9%) gaf aan premaligne huidaandoeningen te behandelen en (72,7%) van de respondenten gaf aan maligne
huidaandoeningen met PDT te behandelen. Het is hierbij belangrijk dat een huidtherapeut over genoeg kennis beschikt omtrent het werkingsmechanisme van PDT en de huidaandoeningen kan herkennen en kan beoordelen tijdens het behandeltraject. In de interviews met de dermatologen is aangegeven dat huidtherapeuten met de juiste (bij)scholing een goede rol kunnen spelen binnen de huidige behandeling en rondom de nieuwe ontwikkelingen
van PDT omtrent preventie, (voor)behandeling en de nazorg. De behandeling van goedaardige huidaandoeningen met PDT wordt niet vergoed vanuit de zorgverzekering, waardoor er voornamelijk verwijzingen zullen plaatsvinden voor (pre)maligne huidaandoeningen in de toekomst. Uit de enquêtes en interviews kan geconcludeerd worden dat huidtherapeuten bekwaam zijn en daarbij bevoegd, om PDT met de juiste scholing zelfstandig uit te voeren als interventie in de huidtherapeutische praktijk, in samenwerking en verantwoordelijkheid van een arts.
Hierbij wordt aanbevolen om vanuit de opleiding huidtherapie meer aandacht te besteden aan huidoncologie, betreft herkenning van huidkanker in de praktijk. Daarnaast wordt er geadviseerd aan huidtherapeuten in het werkveld om (bij)scholing intern of extern te volgen omtrent PDT en huidoncologie, om hierin een rol te kunnen vervullen.
Organisatie | De Haagse Hogeschool |
Opleiding | GVS Huidtherapie |
Afdeling | Faculteit Gezondheid, Voeding & Sport |
Partner | Erasmus Medisch Centrum, Rotterdam |
Jaar | 2017 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |