Samenvatting

Inleiding: Dans is een prachtige vorm van kunst en sport, maar door de hoge intensiteit hebben dansers een hoog risico op blessures aan de onderste extremiteit. Dit leidt voor 95% van alle dansers, zowel professioneel als recreatief, tot veelvuldige blessures. Extreme gewrichtsstanden en het dansen op spitzen vraagt veel van de voeten en enkels, dit maakt dat 57% van alle blessures plaats vindt in de enkel. Het doel van dit onderzoek was dan ook meer inzicht te verkrijgen in de verschillende belasting van het enkelgewricht tijdens een pique on pointe of demi-pointe en hoe dit effect heeft op de blessuregevoeligheid van dit gewricht.
Methode: Zeven vrouwelijke deelnemers voerden een pique tour uit in twee condities, on pointe en on demi-pointe. Deelnemers brachten hun eigen schoeisel, spitzen en canvas dansschoenen, mee voor de verschillende condities in verband met veiligheid. Bewegingen werden geanalyseerd met behulp van 3D motion capture.
Resultaten: De pique on pointe veroorzaakte een significant hogere plantairflexie (153.5 ± 1.0, p<0.001) en eversie (-7.0 ± 1.7, p<0.001) dan on demi-pointe. Echter werd de exorotatie (-11.8 ± 0.9, p<0.001) en MTP-extensie (135.3 ± 1.1, p<0.001) significant groter gevonden on demi-pointe dan on pointe.
Conclusie: Dit onderzoek toont aan dat zowel dansen on pointe als demi-pointe risico’s met zich meebrengt, on pointe is een danser gevoeliger voor blessures als impingement of verzwikkingen van de enkel. On demi-pointe schuilt met name het gevaar van uitdraai forceren, blessures door de MTP-extensie en deze te compenseren door inversie van de voet. Bewustzijn en correcte training kunnen dansers bijstaan in het ontwikkelen van de juiste techniek en krachtgebruik om risico’s te verminderen.