Samenvatting

Wanneer men een myo-elektrische prothese krijgt aangemeten, wordt eerst gemeten of de juiste signalen van de resterende spieren in de arm kunnen worden opgevangen. Wanneer men een lichaamsbekrachtigde prothese met elleboogsturing krijgt, wordt niet getest of men voldoende ellleboogmoment kan leveren om de prothese te bedienen. Voor kinderen is het namelijk niet vanzelfsprekend dat zij een prothese met elleboogsturing kunnen bedienen. Om te kunnen meten of kinderen voldoende elleboogmoment kunnen leveren, is een proof of concept ontwikkeld waarmee dit bepaald kan worden: de Emmi.
Er is onder andere onderzocht hoe het elleboogmoment en de extensiekracht bij mensen zonder beperkingen wordt bepaald, wat de eisen en wensen van de gebruikers zijn en wat de verhouding tussen de kabelkracht en de extensiekracht is.
In de analysefase is besloten dat gebruik gemaakt wordt van een veerunster. Hiermee kan de extensiekracht worden gemeten, waarna het elleboogmoment kan worden uitgerekend.
In het ontwerp wordt de bovenarm gefixeerd en staat de veerunster haaks op de onderarm. Door extensie te maken wordt de kracht gemeten.
Na het testen van dit ontwerp bleken er nog veel verbeterpunten te zijn. Deze zijn aangepast in een nieuw ontwerp, Emmi 2.0. Ook deze is getest. Dit ontwerp kan nu nog niet in gebruik worden genomen. Er zijn alsnog een aantal verbeterpunten: de armsteunen, scharnieren en beginhoek van het meetinstrument moeten eerst aangepast worden. Wel blijkt dat met dit ontwerp, eenvoudig en snel, het elleboogmoment bepaald kan worden.