Samenvatting

Achtergrond: Hamstringblessures zijn een van de meest voorkomende hedendaagse sportblessures. De blessure blijkt vaak te ontstaan op het moment waar de voorwaartse vertraging van het onderbeen in de zwaaifase wordt omgezet in een achterwaartse versnelling. Deze achterwaartse versnelling is erop gericht om het snelheidsverschil tussen de voet en de vloer op het moment van initial contact te reduceren. Deze verandering in versnelling wordt de “jerk” genoemd. De hypothese binnen dit onderzoek is dat lopers die blootvoets (barefoot running) lopen dit snelheidsverschil kleiner willen maken dan lopers op schoenen (shod running). Dit is tijdens het onderzoek bekeken, Naast de maximale jerk is de maximale voetversnelling, piekvoetsnelheid in horizontale richting en het netto kniemoment in beide condities vergeleken. Ten tijde van het onderzoek is barefoot running een opkomende trend in de hardloopwereld. Hierbij kiezen steeds meer hardlopers voor het lopen op blote voeten in plaats van op hardloopschoenen (shod running).
Methode: 10 proefpersonen (8 mannen, 22,6 jaar ±2,31) die actief hardlopen (minimaal 3x per week) namen deel aan het onderzoek. Zij liepen allen, onder twee condities, 30 seconden op een loopband op 16km/h. De proefpersonen legden deze test af met- en zonder schoenen. De condities waarmee men begon zijn met willekeur bepaald.
Resultaten: De parameters waarbij significante verschillen zijn geconstateerd tussen beide condities zijn voetversnelling (p=,04*), de jerk van de voet (p=,01*) en de power van de knie (p=,04*). De gemiddelde piekwaarde van de voetversnelling liggen hoger bij barefoot running (0,66 m/s2, ±0,11) dan de gemiddelde piekwaarde bij shod running (0,63 m/s2, ±0,11). Ook bij de jerk van de voet ligt de gemiddelde piekwaarde tijdens barefoot running (0,11 m/s3, ±0,02) hoger dan bij shod running (0,10 m/s3, ±0,02). De laatste parameter waarbij significante verschillen tussen beide condities optrad was de knie power. Ook voor deze parameter zijn de gemiddelde piekwaardes tussen beide condities vergeleken. Hierbij werd bij barefoot running een hogere gemiddelde piekwaarde (15,25 Watt, ±7,25) gevonden dan voor shod running (13,63 Watt, ±6,98)
Conclusie: De voetversnelling, jerk van de voet en de power van de knie hebben alle drie hogere gemiddelde piekwaardes bij barefoot running ten opzichte van shod running. Dit bevestigd de gestelde hypotheses met betrekking tot de gemiddelde piekwaarde van deze parameters. De overige hypotheses worden verworpen.