Samenvatting

Dit afstudeeronderzoek is uitgevoerd in opdracht van de Haagse Hogeschool en het Netwerk Ouderen Haaglanden (NOH). Er is kwalitatief onderzoek gedaan naar de beleving van het in stand houden van zelfredzaamheid onder kwetsbare thuiswonende 65-plussers. Dit ging om de 65-plussers in de regio Haaglanden.
Kwetsbare ouderen zullen in de huidige samenleving langer thuis moeten blijven wonen. De functie van intramurale voorzieningen, zoals verzorgingshuizen, zal veranderen. De intramurale woonvormen zullen hoe langer hoe meer een toevluchtsoord worden voor mensen met een zwaardere zorgvraag. Mensen met lichtere ondersteunings- en begeleidingsvragen zullen dit in hun directe woonomgeving moeten organiseren. De vraag is hoe de 65-plussers dit in hun directe woonomgeving organiseren en hoe zij in deze omgeving hun zelfredzaamheid in stand kunnen houden. Het onderzoeksgebied heeft zich gericht op de verschillen en overeenkomsten tussen 65-plussers met een lage en een hoge Sociaal Economische Status. Dit resulteerde in de volgende probleemstelling:

"Welke overeenkomsten en verschillen zijn er onder mogelijk kwetsbare thuiswonende 65-plussers met een lage en hoge Sociaal Economische Status in de regio Haaglanden bij het in stand houden van hun zelfredzaamheid?"

Om zelfredzaamheid te onderzoeken, heb ik literatuuronderzoek gedaan en half gestructureerde interviews afgenomen bij de 65-plussers thuis. In dit onderzoek ben ik tot de conclusie gekomen dat er meer overeenkomsten zijn dan verschillen bij het in stand houden van zelfredzaamheid.

Het enige verschil wat er naar voren is gekomen is dat vier 65-plussers met een lage Sociaal Economische Status inkomen belangrijk vinden om hun zelfredzaamheid in stand te kunnen houden. Dat is door geen enkele persoon aangegeven die een hogere SES heeft. Het inkomen wordt pas als een probleem gezien als deze laag is. Deze 65-plussers hebben namelijk weinig inkomen. Wanneer ze minder inkomen hebben, kan dit invloed hebben op hun zelfredzaamheid. Zij hebben dan namelijk minder financiële daadkracht om bijvoorbeeld huishoudelijke hulp te betalen, of ze worden beperkt in hun culturele uitstapjes.
Verder zijn er alleen overeenkomsten bij het in stand houden van hun zelfredzaamheid tussen de 65-plussers met een lage en hoge SES.

De 65-plussers geven de volgende factoren aan die voor hen belangrijk zijn om hun zelfredzaamheid in stand te houden:
Hulpmiddelen, Psychische factoren, Sociale omgeving, Gezondheid, Hulp van deskundigen, Hulp van partner, Regie om zelf hulp te vragen.
Mijn aanbevelingen zijn:

1.Laat zelfredzaamheid meer bekendheid krijgen onder de 65-plussers.
2.Maak een handleiding voor de 65-plussers met daarin informatie over voorzieningen, hulpmiddelen en zorgaanbod om zelfredzaamheid in stand te houden.
3.Om zelfredzaamheid te kunnen meten onder de 65-plussers, dienen de termen in het model van het zelfredzaamheidswiel kwantificeerbaar te worden gemaakt.
4.Stel een vragenlijst op die per factor (functionele mogelijkheden, fysieke omgeving, psychische factoren en sociale omgeving) vraagt naar wat er op dat gebied verbeterd kan worden om de zelfredzaamheid in stand te kunnen houden.