Samenvatting

Inleiding: Hirsutisme is een vorm van overbeharing die vaak voorkomt bij vrouwen van Turkse en Marokkaanse afkomst. Deze vrouwen uiten zich regelmatig negatief over hun aandoening en daarom moet de zorgverlener bij zijn of haar communicatie rekening houden met de wensen van deze patiënten. Binnen de opleiding Huidtherapie is nog geen onderzoek gedaan naar de communicatie tussen de huidtherapeut en deze vrouwen. Het doel van dit onderzoek is dan ook het in kaart brengen van de wensen van deze groep patiënten in de huidtherapeutische praktijk.
Methode: Door middel van literatuur- en praktijkonderzoek is de hoofdvraag beantwoord. Literatuuronderzoek werd verricht om inzicht te krijgen in de rol van de huidtherapeut bij hirsutisme. Het praktijkonderzoek bestond uit een online enquête over de mening van de doelgroep over de communicatie met de huidtherapeut, plus semigestructureerde interviews over het verloop van die communicatie. Ook de wensen omtrent de communicatie werden door middel van de interviews onderzocht. De respondenten waren Turkse en Marokkaanse vrouwen van 30 tot en met 45 jaar.
Resultaten: Uit het literatuuronderzoek blijkt dat de huidtherapeut een uitgebreide rol heeft bij de voorlichting over hirsutisme en het behandelen ervan. Het praktijkonderzoek toonde aan dat de doelgroep behoefte heeft aan extra begeleiding en steun om met de aandoening om te gaan. Ook hebben patiënten belang bij een informeel gesprek om zich meer op hun gemak te voelen. Een ander belangrijk punt van de respondenten is de behoefte aan evaluatiemomenten om vragen te stellen.
Conclusie: De conclusie luidt dat tussen de verschillende respondenten zowel overeenkomsten als verschillen bestaan in voorkeuren voor de communicatie met de huidtherapeut. Het is dus niet mogelijk om aan te geven op welke specifieke manier de hele doelgroep wil communiceren. Wel kan worden aangegeven welke voorkeuren voor communicatie het meest door de respondenten werden genoemd.
Discussie: Bij dit onderzoek waren de grootste beperkingen de generaliseerbaarheid en betrouwbaarheid van de resultaten, vanwege een laag responspercentage. De validiteit van het onderzoek werd gewaarborgd door middel van de juiste vraagstelling.
Aanbevelingen: De onderzoeker beveelt aan als vervolg een grootschalig onderzoek te houden door middel van een enquête, en interviews af te nemen om meer inzicht te verkrijgen in de mening van de doelgroep. Ook het opnemen van huidtherapeuten in het onderzoek is van belang, om eventuele knelpunten in de communicatie met patiënten op te sporen.