Samenvatting

Kinderen kleiner dan 1.35 moeten volgens de wet op een zitverhoger of in een autostoeltje vervoerd worden. Dit geldt ook voor kinderen met een meervoudige handicap. Vanuit de Harting-Bank is er opdracht gegeven tot het ontwerpen van een autostoeltje voor de grootste groep gehandicapte kinderen. Deze opdracht is een onderdeel van een grotere opdracht, waarbij gestreefd wordt naar een autostoel die op een rolstoel geschoven kan worden. Het doel van een dergelijke autostoel is dat het kind niet steeds over getild en gefixeerd hoeft te worden. Gezien het feit dat deze opdracht erg breed is, zal in dit rapport enkel de stoel in de auto behandeld worden.
De grootste groep meervoudig gehandicapte kinderen in Nederland zijn kinderen met houdingsproblematiek. Deze kinderen hebben zelf geen of onvoldoende romp en/of hoofdbalans. Dit houdt in dat deze kinderen niet zelfstandig rechtop kunnen zitten. Uit het marktonderzoek is gebleken dat de huidige stoeltjes niet verstelbaar en kantelbaar zijn en zodoende niet de juiste ondersteuning kunnen bieden aan deze doelgroep. De grootte van een autostoeltje is erg afhankelijk van de beschikbare ruimte in de auto. In dit project is uitgegaan van de tien meest verkochte auto's in Europa. Van deze auto's zijn de van belangzijnde maten opgenomen. Een tweede factor die maatbepalend is voor de stoel, zijn de antropometrische gegevens van het kind. Deze bepalen de voor een groot deel de minimale breedtes, lengtes en hoogtes van de stoel. Nadat al deze maten bekend zijn geworden, is er gekeken naar de richtlijn voor autostoeltjes. Wanneer het stoeltje op de markt gebracht zal worden, moet het stoeltje voldoen aan deze richtlijn. Vervolgens is in de houdingsanalyse gekeken naar de verschillende evenwichtsreacties van het kind tijdens het zit. De evenwichtreacties in het sagitale vlak en het frontale vlak zijn in deze analyse nader belicht. Hieruit is onder andere gebleken dat de stoel minimaal 39,3 graden gekanteld moet worden om ervoor te zorgen dat het kind niet naar voren valt. Ook werden uit deze analyses de posities voor de zijondersteuning bekend. Aan de hand van deze analyses is een plan van eisen en wensen opgesteld.
Tijdens de ontwerpfase is in eerste instantie "out of the box" gedacht. Hierbij wordt het plan van eisen en wensen vergeten, zodat er vrij ontworpen kan worden. Eerst is er een morfologische kaart gemaakt. Uit de morfologische kaart zijn voor de belangrijkste aspecten, zoals kanteling en verstelbaarheid en dergelijke deelconcepten gemaakt. Uit deze deelconcepten zijn vervolgens drie volwaardige concepten geschetst. Aan de hand van het plan van eisen en wensen is uit deze drie concepten een eindconcept gekozen. Dit eindconcept is doorberekend op buiging en tevens zijn de profielmaten berekend. Vanaf het moment dat alle maten bekend waren, is de stoel in het programma Solid Works getekend. Hierdoor is er een goed visueel beeld ontstaan van het product. Om het product te kunnen evalueren is er een spuugmodel gemaakt op werkelijke grote.
In de evaluatie is het spuugmodel getest op kanteling en verstelbaarheid. Deze punten voldeden beide aan de eisen. Ook is er in de evaluatie gekeken of de stoel in de auto past. Dit was niet het geval. Bij kanteling van de stoel is er geen ruimte meer beschikbaar voor de benen.
Geconcludeerd kan worden dat een autostoel voor kinderen met houdingsproblematiek van ongeveer 10 jaar niet haalbaar is wanneer de gehele stoel gekanteld wordt. Wel is dit een goede basis voor een vervolgonderzoek. In een dergelijk onderzoek dient gekeken te worden op welke manier de kanteling geboden kan worden zodat de stoel wel in de auto past.