Samenvatting

Vanuit de organisatie BiblioPlus, in het land van Cuijk en Maasduinen, wordt de VoorleesExpress georganiseerd in zeven gemeenten, waarbij de focus in het onderzoek ligt op Cuijk. De VoorleesExpress is een project van twintig weken met als doelgroep kinderen van twee tot en met acht jaar en hun ouders. Gezinnen komen in aanmerking voor deelname als de Nederlandse taalontwikkeling een achterstand heeft opgelopen of dreigt op te lopen. Bij het project wordt vooral gewerkt met vrijwilligers. Vrijwilligers worden gekoppeld aan een gezin en komen dan één keer in de week, gedurende twintig weken, bij het gezin thuis. Daar werken zij samen met ouder en kind aan de taalontwikkeling van het kind door voor te lezen en taalspelletjes te spelen. Ouders dienen dit naderhand dan zelf op te pakken.

Vanuit de organisatie werd opgemerkt dat veel gezinnen na afronding van de VoorleesExpress behoefte hadden aan een vervolg. In dit onderzoek is gekeken naar wat de behoeften van de gezinnen precies zijn. Daarnaast zijn de vrijwilligers ook gevraagd naar hun inzichten. De organisatie wilde graag dat hierbij een overgang werd gelegd naar het Taalhuis. Dat is een project dat gericht is op volwassenen, met als doel het aanleren van de Nederlandse taal. De hoofdvraag van het onderzoek is: Hoe kan de VoorleesExpress de deelnemende gezinnen richting zelfstandigheid op langere termijn begeleiden, op het gebied van de bevordering van de taalontwikkeling?

Uit de resultaten blijkt dat ouders doorgaans sterk gemotiveerd zijn om aan de slag te gaan met een nieuw taalproject. De meeste gezinnen staan ervoor open om meer te leren op het gebied van taal, zowel voor zichzelf als voor hun kind. Dit is gemeten door acht gezinnen, van verschillende gemeenten en afkomst, te interviewen. Tijdens de interviews is gevraagd naar hun ervaringen, wensen en bekendheid met het Taalhuis. De ervaringen van de gezinnen waren voornamelijk erg positief en ze gaven duidelijk aan waar hun wensen nog lagen. Uit de interviews bleek dat de bekendheid van het Taalhuis onder de maat is. Ook kwam naar voren dat ouders behoefte hebben aan een taalaanbod dat gericht is op zowel ouders als kind. Vanuit de ouders blijkt dat zij dit nog missen. Momenteel vinden de ouders de overstap naar het Taalhuis nog te groot. Dit komt doordat zij het Taalhuis niet kennen en zij niet worden begeleid bij de overstap. Naast de gezinnen zijn tien vrijwilligers geïnterviewd, uit verschillende gemeenten. Aan hen werden vragen gesteld over hun ervaringen met de gezinnen, bekendheid met het Taalhuis en hun ideeën over wat er nog beter kan en de mogelijkheid van een vervolgtraject. Ook uit deze interviews bleek dat de vrijwilligers meestal erg enthousiast waren over de VoorleesExpress. Zij focusten zich wel voornamelijk op het kind en niet op de ouders. De handvatten hiervoor werden nog niet voldoende aangeboden. Ook de vrijwilligers zijn nauwelijks bekend met het Taalhuis, waardoor de doorverwijzing naar dit project moeizaam verloopt. Zij zouden graag zien dat er meer informatie aangeboden wordt over het Taalhuis. Als laatste zijn er achttien andere locaties van de VoorleesExpress bevraagd, via een vragenlijst die zij online hebben ingevuld. Zij werden gevraagd naar hun vervolgtrajecten, of er nog contact was met gezinnen achteraf en wat bij hen de rol van de vrijwilligers was. Sommige locaties gaven een duidelijk voorbeeld van een vervolgtraject. Deze werden meestal uitgevoerd in samenwerking met een Taalhuis of een ander taalproject.

Concluderend: het Taalhuis moet ten eerste meer bekendheid krijgen bij zowel gezinnen als vrijwilligers. Beide moeten hiervoor duidelijke handvatten worden aangeboden. Ten tweede: aangezien de vrijwilligers een belangrijke rol spelen in de doorverwijzing naar het Taalhuis, dient er meer ingezet te worden op deze betrokkenheid en de invulling hiervan. Ten derde dient er een taalgericht aanbod te komen dat gericht is op ouder en kind samen, zodat ook deze doelgroep aan bod komt.