Samenvatting

Provocatieve therapie is een methode waarbij het warme contact met de cliënt, humor
en provoceren de basiselementen vormen van de therapie. Albert Berman is een
Nederlandse muziektherapeut die deze therapievorm zich eigen heeft gemaakt en het
toepast in zijn muziektherapieën. Nog niet eerder was er onderzoek gedaan naar
provocatieve therapie binnen muziektherapie. Dit onderzoek is een case study naar de
provocatieve muziektherapie van Albert Berman in praktijk. Middels participerende
observatie, het afnemen van interviews en desk research is gepoogd in kaart te brengen
hoe de therapieën van Albert er in praktijk uit zien.
Uit de resultaten blijken de drie basiselementen van de provocatieve therapie duidelijk
aanwezig te zijn in de provocatieve muziektherapie van Albert. Tevens lijken de houding
van de therapeut en het speelse in de therapie ook van groot belang in zijn therapieën.
Er zijn een aantal niet-muzikale instrumenten die ingezet worden in de therapie, zoals
een soundmachine of een varkentje. Tijdens muzikaal samenspel worden teksten
aangepast aan wat eerder besproken is in de sessie. Echter kan een provocatieve
muziektherapie ook een geslaagde therapie zijn zonder dat er muziek aan te pas komt.
In de therapie is zowel ruimte voor serieuze zaken, als voor het maken van grappen, wat
als positief ervaren wordt door cliënten. Een mogelijke kanttekening voor dit onderzoek
is dat er conclusies getrokken zijn op basis van onderzoek naar slechts één therapeut.
Daarom worden in de aanbevelingen suggesties gedaan voor vervolgonderzoek naar
overeenkomsten en verschillen in het provocatief werken van meerdere
muziektherapeuten. Tevens worden suggesties gedaan om onderzoek te doen naar de
effecten van deze therapievorm en over het geven van groepstherapieën.