Positieve gezondheid in de wijkverpleging
Van theorie naar praktijkPositieve gezondheid in de wijkverpleging
Van theorie naar praktijkSamenvatting
Doel: In 2011 is een nieuwe definitie van gezondheid bedacht door Huber et al. (2011). Vervolgens is er voor positieve gezondheid ook een scoringsinstrument ontwikkeld dat in oktober 2016 beschikbaar is gesteld.
Positieve gezondheid is een concept, volop in de belangstelling en ontwikkeling en nog weinig toegepast in de wijkverpleegkundige praktijk. Coöperatie TVN-Zorgt te Nijmegen wil hiermee werken, omdat zij verwachten dat dit concept mee kan helpen om de groeiende groep kwetsbare ouderen in de wijk op een verantwoordelijke manier te kunnen blijven verplegen, begeleiden en waar nodig te verzorgen. De zelfstandige wijkverpleegkundigen van TVN-Zorgt willen binnenkort ook praktisch aan de slag gaan met het scoringsinstrument voor positieve gezondheid, maar weten niet precies hoe en wanneer het scoringsinstrument toegepast kan worden bij kwetsbare ouderen. Omdat er in de literatuur nog niets beschreven is over de benodigde competenties (te verdelen in kennis, vaardigheden en attitude) is het doel van dit onderzoek om hierachter te komen. Daarnaast heeft dit onderzoek zich erop gericht om erachter te komen hoe en wanneer het instrument toegepast kan worden.
Methode: Om antwoorden te krijgen op de twee hoofdvragen is een kwalitatieve studie met expertinterviews (n=5) uitgevoerd. De data uit deze interviews zijn vervolgens getranscribeerd en geanalyseerd middels categorieën.
Resultaten: Uit de interviews zijn verschillende hoofdthema’s gedestilleerd voor de competenties kennis, vaardigheden en attitude. De respondenten benoemden acht hoofdthema’s voor kennis, waaronder doelgroep, salutogenese en netwerk/sociale kaart. Veertien hoofdthema’s werden benoemd voor vaardigheden, waaronder motivational interviewing, shared decision making en samenwerking met andere disciplines. Tien hoofdthema’s voor attitude, waaronder open houding/breed kijken, zelfregie intact houden en denken in kansen. Daarnaast zijn er vijftien hoofdthema’s gedestilleerd over het scoringsinstrument, zoals scoring, gesprekstool en inventariseren van de mogelijkheden van de cliënt.
Conclusie: Uit het onderzoek blijkt dat een wijkverpleegkundige een breed scala aan competenties dient te bezitten wil zij positieve gezondheid kunnen toepassen bij kwetsbare ouderen. Daarnaast kan het scoringsinstrument op verschillende manieren toegepast worden door een wijkverpleegkundige.
Organisatie | HAN University of Applied Sciences |
Opleiding | Verpleegkunde |
Afdeling | Academie Gezondheid en Vitaliteit |
Partner | TVN-Zorgt |
Datum | 2017-01-16 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |