Samenvatting

Dit is een beschrijvend, kwalitatief en longitudinaal onderzoek, waarin de bijdrage van de houding van de beeldend therapeut in het open atelier, binnen de Kliniek Intensieve Behandeling (KIB), is onderzocht. Er is gebruik gemaakt van literatuuronderzoek, interviews, de vragenlijst Session Rating Scale (SRS) en participerende observatie aan de hand van de Rose of Leary. Er zijn één beeldend therapeut, vijf begeleiders en 36 cliënten onderzocht. De cliënten waren tussen de 19 en 46 jaar oud en hebben meerdere psychiatrische diagnoses, in combinatie met een ontwrichting in de behandelrelatie. De meest voorkomende diagnose was borderline persoonlijkheidsstoornis/trekken. Uit het onderzoek blijkt de beeldend therapeut vooral de interactiepositie naast-onder en naast-boven aan te nemen, door de helpende, meewerkende en soms afhankelijke houding. Uit de vragenlijsten blijken de cliënten lager dan gewenst te scoren op de therapeutische relatie. Vooral op het item ‘doelen en onderwerpen’ scoren de cliënten gemiddeld het laagst. Aan de hand van dit onderzoek kan geconcludeerd worden dat de houding van de beeldend therapeut mogelijk een bijdrage levert aan het therapeutisch effect van het open atelier. De beeldend therapeut stimuleert de cliënten om een andere interactiepositie aan te nemen, waardoor de cliënten gestimuleerd worden om aan doelen te werken. Wanneer cliënten aan een doelen werken, is er een therapeutisch effect aanwezig.