Samenvatting

Door de huidige ontwikkelingen in de maatschappij met betrekking tot de extramuralisering van de zorg, wonen steeds meer mensen met ernstige psychische aandoeningen zelfstandig. Om meer mensen extramuraal te kunnen behandelen, is de zorgzwaartegrens om onder andere een RIBW binnen te komen, verhoogd. Het resultaat is een zwaardere doelgroep binnen het RIBW. Het is dan nog maar de vraag of het huidige aanbod van zorg nog wel aansluit bij de doelgroep, of dat dit juist voor belemmeringen in het werk zorgt.
De afdeling de Sterreschans Vleugel van het RIBW in Nijmegen ervaart knelpunten in haar werk, maar het is nog niet duidelijk wat deze precies zijn. De afdeling wil graag handvatten om deze knelpunten op te lossen, maar hiervoor moet eerst helder zijn wat deze belemmeringen in het werk zijn. Dit probleem leidt tot de volgende onderzoeksvraag:
Wat zijn de ervaren knelpunten van de begeleiders op de Sterreschans Vleugel van het RIBW bij het systematisch rehabilitatiegericht werken met mensen met ernstige psychische aandoeningen?
Binnen dit kwalitatieve onderzoek is gebruik gemaakt van semi-gestructureerde interviews. Er vonden in totaal zeven interviews plaats op de Sterreschans Vleugel. Voor het verwerken van de gegevens werden de interviews getranscribeerd, gefragmenteerd en gecodeerd volgens de aanpak van de grounded theory.
De resultaten van de data-analyse zijn te beschrijven zijn aan de hand van drie concepten: zorgverlening, cliënteigenschappen en externe factoren. Uit de resultaten kan geconcludeerd worden dat wijkgericht werken een belangrijke factor is in de rehabilitatie van cliënten. Ook worden de huidige modellen die gebruikt dienen te worden binnen het rehabilitatiegericht werken als een knelpunt ervaren binnen het werk. De werkdruk wordt als zwaar ervaren bij ziekteverzuim, doordat het team uit weinig mensen bestaat. Een beschermende factor om met deze werkdruk om te gaan, is de communicatie binnen het team. De ernst van de problematiek wordt als een knelpunt ervaren. De negatieve houding en de oudere leeftijd van de cliënt hebben beiden een negatieve invloed op de rehabilitatie en het herstel van de cliënt. Contact met externe partijen wordt als wisselend ervaren door de respondenten. Hulpverleners geven aan deskundigheid van verschillende disciplines binnen de afdeling te missen; ze hebben behoefte aan een kortere lijn met bijvoorbeeld een spv-er en psychiater. Ten slotte worden zowel positieve als negatieve kanten van de locatie benoemd.
Vervolgonderzoek is aan te bevelen om handvatten te krijgen om de gevonden knelpunten op te lossen.