Samenvatting

Nadat de hoogwaters van 1993 en 1995 hebben plaatsgevonden, zijn er langs de Maas tijdelijke
voorzieningen aangelegd om het water te keren. Aangezien deze dijken een tijdelijke oplossing zou-
den zijn, hebben ze in de eerste wet op de waterkering (1996) niet de status ‘primaire waterkering’
gekregen. Inmiddels hebben alle dijken in dijkring 68 de status ‘primair’ gekregen. Dit houdt in dat de
waterkering dient te voldoen aan de landelijke veiligheidsnorm. Ook de waterkering ter hoogte van
Steyl-Maashoek, welke onderdeel uitmaakt van dijkring 68, dient te voldoen aan deze norm. In 2011
is de landelijke derde toetsronde voor primaire waterkeringen uitgevoerd. In deze toetsronde is de
waterkering te Steyl beoordeeld als ‘onvoldoende’. Vanwege deze beoordeling dient de waterkering
te worden versterkt/vernieuwd. In dit rapport is onderzoek uitgevoerd naar het best passende ont-
werp voor deze waterkering. Deze waterkering dient te voldoen aan de nieuwe normering watervei-
ligheid die in 2017 van kracht wordt. Daarnaast is het van belang dat deze nieuwe oplossing het be-
schermde dorpsgezicht niet aantast.
De huidige waterkering is opgebouwd uit een grondlichaam in combinatie met een kunstwerk. Tij-
dens de derde toetsronde is dit kunstwerk beoordeeld als ‘onvoldoende’.
Om tot het best passende ontwerp te komen, is een alternatievenstudie uitgevoerd. Deze stap rich-
ting de uiteindelijke waterkering is gestart met een literatuurstudie en een brainstormsessie. In deze
brainstormsessie zijn 40 alternatieven opgesteld. Na vele afwegingen zijn hieruit vier kansrijke alter-
natieven naar voren gekomen:
- Block-IT: Betonnen waterkering die d.m.v. hydrauliek omhoog komt;
- Glazen waterkering: Verticale glazen wand die het water keert;
- Klapsteiger: Een waterkering die in open toestand als steiger/looppad fungeert, in gesloten
toestand omhoog drijft en om één punt zal roteren;
- SCWD (Self Closing Waterdam): Een ingegraven betonnen bassin met daarin een drijvend
deel, die uit zichzelf omhoog drijft.
Het voorkeursalternatief is bepaald door de vier kansrijke alternatieven af te wegen. Het alternatief
met daarin de hoogste score is beschouwd als het best passende ontwerp in deze situatie. Het voor-
keursalternatief is de SCWD.