Samenspelen gaat niet vanzelf!
Onderzoek naar de effectiviteit van Samenspel op de psychosociale problematiek en motorische ontwikkelingSamenspelen gaat niet vanzelf!
Onderzoek naar de effectiviteit van Samenspel op de psychosociale problematiek en motorische ontwikkelingSamenvatting
Introductie - Samenspel is een training voor kinderen met gecombineerde psychosociale en motorische problematiek. Psychosociale problematiek bestaat uit emotionele-, gedrags- en sociale problemen. In dit onderzoek neemt men aan dat kinderen na de basisschool (rond 12 jaar) over dezelfde motorische vaardigheden (zowel grof en fijne motoriek) zouden moeten beschikken als volwassenen.
Doelstelling - Het doel van dit onderzoek is om een indicatie te geven van het verloop van de psychosociale problematiek en de motorische ontwikkeling voor en na deelname aan Samenspel, evenals de correlatie tussen deze twee variabelen.
Onderzoeksvraag - Wat is het effect van Samenspel op psychosociale problematiek en de motorische ontwikkeling bij kinderen van 6 tot 12 jaar.
Onderzoeksmethoden - Om de onderzoeksvraag te beantwoorden is er gebruik gemaakt van een kwantitatieve methode (experimenteel onderzoek) die gebaseerd is op een kwalitatieve methode (deskresearch). Bij het experimentele onderzoek hebben deelnemers van Samenspel voor en na deelname een vragenlijst (PedsQL) ingevuld en zijn er twee motorische testen (Movement ABC-2 & zes minuten wandeltest) afgenomen. Tevens hebben de ouders voor en na deelname de vragenlijst over de deelnemer ingevuld. Nadat alle gegevens waren geïnventariseerd is er een verschil in effect tussen de voor- en nameting inzichtelijk gemaakt alsmede de correlatie.
Resultaten - Voor de uiteindelijke beantwoording van de onderzoeksvraag zijn zeven deelvragen opgesteld en beantwoord. Uit de resultaten van de PedsQL blijkt dat er op de psychosociale score en de verschillende schalen (emotioneel, sociaal & school) een stijging plaats vindt. De beide motoriek testen laten ook een stijging zien. Alle resultaten zijn statistisch significant, waardoor met 95% zekerheid kan worden gezegd dat de resultaten niet op toeval berusten. Daarbij is ook de samenhang tussen psychosociale problematiek en motoriek onderzocht. De literatuur geeft een positieve samenhang aan waaruit blijkt dat er een wederzijdse beïnvloeding is. De resultaten tonen echter een zwakke tot geen samenhang en zijn niet statistisch significant.
Conclusie - Door de significante verschillen kan gesteld worden dat Samenspel een positief effect heeft op de psychosociale problematiek en motorische ontwikkeling. Bij beide variabelen treedt er een verbetering op na deelname. De verwachtte correlatie vanuit de literatuur, bleek echter niet uit de onderzoeksresultaten. Dit kan verklaard worden door te kijken naar de verschillen in de individuele score. Er blijkt een groot verschil in het aantal deelnemers dat hoger, lager of hetzelfde heeft gescoord over de verschillende testen. Dit gaat echter buiten de grenzen van dit onderzoek, maar kan een interessant onderwerp zijn voor verder onderzoek.
Organisatie | HAN University of Applied Sciences |
Opleiding | Vaktherapie |
Afdeling | Academie Gezondheid en Vitaliteit |
Partner | Hogeschool van Arnhem en Nijmegen |
Datum | 2015-09-02 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |