Samenvatting

1) Achtergrond Het gebruik van informatie- en communicatietechnologie ten dienste van de gezondheidszorg, ook wel eHealth genoemd, is sinds de jaren ’90 exponentieel gestegen. Tot op heden is echter weinig onderzoek gedaan naar mogelijke ongewenste effecten en/of beperkingen van eHealth. Het doel van de studie was om de ongewenste effecten en beperkingen in kaart te brengen, door de gebruikerservaringen en waarderingen van een eHealth applicatie die ontwikkeld is voor beeldschermwerkers te onderzoeken.
2) Methode Door middel van een online enquête werd de gebruikerservaring onderzocht binnen een groep beeldschermwerkers van een ICT-bedrijf die het online e-learningprogramma hadden gevolgd. De online enquête werd ingevoerd in het programma NetQ-Pro. Via dit programma werd de enquête verstuurd naar 100 deelnemers, 14 daarvan vulden de enquête volledig in. Variabelen zijn ingevoerd in SPSS en Microsoft Excel voor data-analyse.
3) Resultaten De gemiddelde leeftijd van de respondenten was 39 jaar (uiteenlopend van 24-54 jaar), 28,6% mannen, 71,4% vrouwen. Veertien respondenten hebben de enquête volledig afgerond. Belangrijkste beperkingen van het e-learningprogramma zijn: het ontbreken van persoonlijk contact en de belemmering van praktische uitvoering van de aangedragen tips en adviezen. Opvallend was dat er een duidelijke significantie te zien was wanneer de tips en adviezen van het e-learningprogramma programma niets tot nauwelijks hebben bijgedragen. Deze respondenten geven het e-learningprogramma eerder een lager rapportcijfer, zijn in mindere mate tevreden, vinden zorg via een e-learningprogramma als deze eerder geen goede vorm van zorg, zouden het programma niet opnieuw gebruiken en zouden het programma eerder niet aanraden aan een collega.
4) Conclusies Het lijkt erop dat de therapietrouw laag is bij het gebruik van het e-learningprogramma. Gebruikers besteden minder tijd aan het e-learningprogramma dan voorgeschreven staat. Dit kan als een mogelijke beperking worden bevonden. Het ontbreken van face-to-face contact in vorm van het niet direct kunnen stellen van vragen. Het missen van controle van een zorgverlener op de praktische toepassing van tips en adviezen wordt ook als een mogelijke beperking ervaren.