Samenvatting

Dit onderzoek is in opdracht van de RIBW Nijmegen & Rivierenland uitgevoerd (hierna te noemen ‘RIBW’). De RIBW is een regionale instelling voor begeleid wonen, dagbesteding en werk voor mensen met een ernstige psychiatrische aandoening, ook wel EPA genoemd (RIBW, z.d.-d).
Binnen de RIBW worden met zo’n 550 medewerkers circa 1.700 cliënten begeleid in een gebied tussen Gennep en Culemborg. De organisatie biedt beschermd wonen voor meer dan 450 cliënten en ambulante begeleiding aan ruim 900 cliënten. Meer dan 330 cliënten nemen (arbeidsmatige) dagbesteding af via de RIBW. De missie van de instelling is om cliënten met een EPA te begeleiden in hun persoonlijk en maatschappelijk herstel. De RIBW wil haar cliënten helpen om een zo gewoon mogelijk bestaan als burger in de samenleving te leiden. Daardoor wordt er uitgegaan van de kracht en zelfredzaamheid van de cliënt (RIBW, z.d.-d).
De RIBW heeft collectieve ondersteuning, naast de huidige individuele begeleiding, binnen het hulpverleningsaanbod opgenomen om een goedkopere, maar kwalitatief gelijkwaardige mogelijkheid aan cliënten te kunnen bieden. Binnen de ambulante tak is collectieve ondersteuning in sterke mate in opkomst. Hier ligt vanuit de organisatie veel focus op. Dit in tegenstelling tot de afdeling beschermd wonen, waar nog maar een gering aantal cliënten deelneemt aan een vorm van collectieve ondersteuning. De RIBW voorziet dat cliënten binnen beschermd wonen, door het niet deelnemen aan collectieve ondersteuning, niet kunnen profiteren van de kansen en mogelijkheden op het gebied van herstel. Zij zien in de huidige situatie dat ambulante cliënten hiervan kunnen profiteren, omdat er binnen deze tak van de organisatie actief en veelvuldig gebruik wordt gemaakt van het collectieve ondersteuningsaanbod. Dit geldt momenteel niet voor de beschermd wonen cliënten. Het gewenste beeld is dat ook cliënten binnen beschermd wonen deelnemen aan een vorm van collectieve ondersteuning. Momenteel heeft de organisatie onvoldoende zicht op hoe cliënten gemotiveerd kunnen raken hiervoor en wat en/of wie daarvoor nodig is. Als dit bekend is kan de organisatie mogelijk hetzelfde aanbod beschikbaar stellen voor zowel ambulante als beschermd wonen cliënten en wordt beschermd wonen cliënten de kansen en mogelijkheden in hun herstelproces niet ontnomen (J. Berkvens, persoonlijke mededeling, 6 januari 2017).
Probleemstelling
Binnen de afdeling beschermd wonen van de RIBW Nijmegen & Rivierenland neemt een gering aantal cliënten deel aan collectieve ondersteuning. Dit in tegenstelling tot de ambulante tak, waar collectieve ondersteuning in sterke mate in opkomst is. De RIBW ziet graag dat ook binnen de afdeling beschermd wonen deelname aan collectieve ondersteuning toeneemt, zodat deze cliënten van dezelfde kansen en mogelijkheden op het gebied van herstel kunnen profiteren. Cliënten blijken echter over het algemeen tevreden met het huidige aanbod en lijken op dit moment niet gemotiveerd te zijn voor deelname aan een nieuwe vorm van hulpverlening. Aangezien de organisatie op dit moment geen zicht heeft op hoe zij cliënten kan motiveren voor deelname, maakt dit dat het invoeren van collectieve ondersteuning een lastig vraagstuk is dat onderzocht dient te worden.
Doelstelling
De doelstelling van het onderzoek is dat de RIBW Nijmegen & Rivierenland weet hoe zij cliënten binnen beschermd wonen van de locaties Nijmegen-West en Wolfskuilseweg kan motiveren voor deelname aan collectieve ondersteuning.