Samenvatting

Dit onderzoek richt zich op welbevinden van docenten en medewerkers in het voortgezet onderwijs. Het is uitgevoerd op een middelbare vrijeschool, er is gebruik gemaakt van specifieke elementen die bij deze onderwijsvorm horen. De gebruikte onderzoeksmethode is in aangepaste vorm ook bruikbaar op reguliere scholen.

Welbevinden wordt een steeds gangbaardere term en er is steeds meer aandacht voor op de werkvloer. Door de hoge werkdruk in het onderwijs wordt er echter weinig ruimt ervaren om hier aandacht aan te besteden. Meestal vinden gesprekken plaats als iemand uit is gevallen of als de situatie reeds nijpend is. In dit onderzoek is onderzocht of begeleiding terwijl iemand nog werkzaam is, positief kan bijdragen aan het welbevinden. Er is gebruik gemaakt van elementen uit de Positieve Psychologie (Cauffman & van Dijk, 2011) en uit de vrijeschoolvisie. Zo werd gekomen tot de volgende onderzoeksvraag: Hoe kan het creëren van ruimte en het werken binnen die ruimte met de Positieve Psychologie en de vrijeschool elementen hoofd-hart-handen het welbevinden van werknemers binnen school vergroten.

Om de onderzoeksvraag te beantwoorden zijn vijf medewerkers geïnterviewd en is er door hen een persoonlijk plan van aanpak bedacht dat ze in de praktijk hebben uitgevoerd. Na een aantal weken zijn tijdens een gezamenlijke evaluatie de bevindingen besproken. Als onderzoeker heb ik voordelen ervaren van het gebruik van het gedachtengoed van de Positieve Psychologie (Cauffman & van Dijk, 2011) Ook de vrijeschool elementen hoofd, hart en handen (Steiner 2001) droegen bij aan het sturing geven van de interviews. Naar voren kwam dat zowel de tijd en aandacht die er tijdens de interviews waren, als ook de bedachte plannen van aanpak, positieve invloed hadden gehad op het welbevinden van alle vijf de deelnemers. Alle vijf de respondenten zouden deze manier van werken aanraden aan collega’s en zijn van mening dat deze een bijdrage levert aan welbevinden.