Samenvatting

Als groepsleerkracht in het cluster 2-onderwijs ben ik bewust bezig met het uitgangspunt van de school: stimuleren van taal binnen de schoolomgeving. In mijn dagelijks handelen label ik woorden, waardoor ik niet werk aan diepe woordkennis (Verhallen, 2005). Dit is onvoldoende voor leerlingen met een taalontwikkelingsstoornis (hierna te noemen: TOS), omdat zij een afwijkende woordenschatontwikkeling laten zien. In het geven van goed woordenschatonderwijs ben ik handelingsverlegen. Mijn woordmuur in de klas is leeg, omdat ik niet weet welke woorden ik kan aanbieden. Ik wil als leerkracht meer kennis opdoen over het selecteren en onderwijzen van woorden en de visuele ondersteuning hiervan aan leerlingen met TOS. De aanloop naar het opdoen van kennis en kunde heeft de volgende onderzoeksvraag opgeleverd: Hoe kan ik als leerkracht semantiseren met inzet van grafische modellen ten gunste van de woordenschat van leerlingen met TOS? Voor het onderzoeksproces selecteer ik woorden en leg ik de woorden uit in de tweede stap van de Viertakt (Verhallen, 2004): semantiseren. Als visuele ondersteuning voor de leerlingen met TOS en voor het leggen van verbindingen, zet ik grafische modellen in. In combinatie met de theoretisch kennis wordt uit de verzamelde data geconcludeerd dat mijn leerkrachtvaardigheden bij zowel woordselectie als semantiseren, zijn gegroeid binnen dit onderzoeksproces. De leerlingen met TOS staan door dit onderzoeksproces positiever tegenover het leren van nieuwe woorden en de grafische modellen dan hiervoor.