Samenvatting

De reflectie legt de nadruk op de periode van de krant waarin het bergafwaarts ging, grofweg van 1985 tot 2005. De tijd daarvoor, door geschiedschrijvers en journalisten de bloeiperiode van de krant genoemd, wordt uiteraard ook besproken. De prestaties, hoogtepunten, maar ook de diepe dalen die er zijn geweest. Veel van de dieptepunten betekende voor de journalisten van de krant weer extra spanning, aangezien herstructurering meestal ook betekende dat er opnieuw ontslagen vielen. In de voorbereiding heb ik met mensen gesproken die in hun carrière journalist zijn geweest bij vier kranten en vijf ontslagrondes hebben overleefd.
Het is een illusie om te denken dat deze reflectie het wondermiddel is tegen nieuwe ontslagrondes en meer malaise op de redactievloer. Wel kan deze productie omstandigheden aan het licht brengen waar betrokkenen nog niet naar hebben gekeken, maar die het (over)leven van een krant wel moeilijker maken.
De reflectie is opgebouwd uit enkele hoofdstukken in min of meer chronologische volgorde. Hier en daar worden bewust uitstapjes gemaakt naar verleden en toekomst. Zodoende worden de hoofdstukken bouwstenen, waarmee vervolgens een beeld wordt gecreeërd van de Haagsche Courant, en de omstandigheden waarmee het te maken kreeg.
Het onderwerp van deze reflectie is dus de Haagsche Courant, maar ook is er aandacht voor de buitenwereld, omdat het succes van een krant niet alleen wordt bepaald door de kwaliteit van het product zelf. Er zijn vele exerne factoren die het succes bepalen van een krant. Hoe meer je weet, des te eerder zijn ze te herkennen. Hoe eerder deze oorzaken aan het licht komen, hoe beter. De realiteit in de krantenwereld van vandaag is dat je historie bent, als je even niet oplet. 3