Samenvatting

De onderzoeksvraag van dit onderzoek luidt: welke behoeften zijn er bij familieleden van ex-IC-patiënten en bij ex-IC-patiënten zelf omtrent communicatie tussen de ex-IC-patiënt, familieleden van ex-IC-patiënten en professionals? Om inzicht te krijgen in het huidige verloop en de bijbehorende ervaringen met de communicatie op de intensive care en de behoeften die er zijn hieromtrent, is er een kwalitatief behoeftenonderzoek gedaan naar communicatie op de intensive care bij ex-IC-patiënten en familieleden van ex-IC-patiënten. Er zijn acht semigestructureerde interviews gehouden met vijf familieleden van ex-IC-patiënten en drie ex-IC-patiënten zelf. De gegeven antwoorden zijn breed en divers. Dit resulteerde tot een veelkleurig beeld. Opvallend is dat er zowel geen als wel behoeften zijn binnen beide participantgroepen. De behoeften die er bij beide groepen wel zijn, zijn concreet en helder. Deze bestaan voor het grootste deel uit het communiceren middels plaatjes of het communiceren waarbij er iets met de ogen gedaan kan worden. Daarnaast was een opvallende behoefte om een Wii met een bewegingssensor te gebruiken als communicatieondersteunend hulpmiddel. Tot slot is het zoeken van nabijheid door de professionals een veelvoorkomende behoefte, Hiermee wordt bedoeld; het maken van oogcontact en het op gelijke hoogte van de IC-patiënt zitten. Deze behoeften zijn vrij concreet en gericht op de manier van communicatie. Er bestaat daarnaast ook een behoefte bij beide groepen aan betere uitleg vanuit de professionals naar de IC-patiënten over de algehele situatie en over het gebruik en meer aanbod van communicatieondersteuning.