Samenvatting

Dit praktijkgericht onderzoek situeert zich in een Vlaamse secundaire school die al jaren gebruik maakt van een digitaal leerlingvolgsysteem (LVS) om de resultaten, vorderingen, administratieve data en alle vormen van ondersteuning bij te houden.
De aanleiding is dat de werking en efficiëntie van LVS in al die jaren nog nooit op een onderbouwde manier is onderzocht. In samenspraak met het beleidsteam is de beslissing genomen om deze tekortkoming aan te pakken.

Met een kernteam van zes respondenten ga ik met Appreciative Inquiry (AI) (Cooperrider & Srivastva in Masselink et al., 2020) op zoek naar het antwoord op de volgende onderzoeksvraag:
“Hoe kan ik, als een effectieve graadcoördinator, samen met een kernteam van leraren op een waarderende manier initiatieven ontwikkelen en begeleiden die de efficiëntie van het digitaal leerlingvolgsysteem op school verhogen?”
Een AI-cyclus bestaat uit 4 fasen. Tijdens de discoverfase interviewen de respondenten elkaar om de sterktes en kwaliteiten van LVS aan het licht te brengen. Met de opbrengst van die gesprekken stelt het kernteam een gewenst toekomstbeeld op in de dreamfase (Steeneveld, 2020).

Deze oplossingsgerichte aanpak (Masselink et al., 2019) leidt in de designfase tot negen verandervoorstellen of initiatieven die de efficiëntie van LVS zouden kunnen verhogen. Om het lerarenteam te ondersteunen bij het toepassen van die verandervoorstellen ontwikkelt het kernteam drie extra hulpmiddelen. In de laatste fase, de deliverfase, wordt de implementatie van alle initiateven en hulpmiddelen uitgewerkt in een concreet tijdpad.

Het onderzoek eindigt met twee bevragingen. Eerst bevraag ik de leden van het kernteam in welke mate de respondenten mijn begeleiding als effectief ervaren. Omdat ik streef naar effectieve resultaten op schoolniveau, bevraag ik ook de leraren van mijn school. Op die manier meet ik in welke mate zij de verandervoorstellen als effectief ervaren.