Samenvatting

Zelfs als alles goed gaat en er niet zoveel meer te wensen over blijft, komen vaak de trage vragen op: waarom toch dit alles? Waar is het toch allemaal goed voor? De mens leeft zeventig, tachtig jaar... en gaat weer heen naar waar hij vandaan kwam, het stille en duistere. Soms is het ziekte of gebrek, dan weer sterven of het breken van een relatie, een onvervuld verlangen dat ons met vragen achterlaat. Wie zorgzaam met anderen wil omgaan en hen hulp wil verlenen, kan niet om deze trage vragen heen. Juist omdat pastorale en andere antwoorden verregaand vervaagd zijn en ontbreken, werden deze vragen des te kwellender. De wijze waarop Charles Vergeer in deze vragen weet door te dringen zonder met voortijdige antwoorden aan te komen, is bijzonder inspirerend. Hier wordt niets bedacht, hier worden mensen aan het denken gezet.