Samenvatting

Inleiding:
Bij 80% van alle schouderklachten wordt het subacromiale impingement syndroom (SAIS) gediagnosticeerd. Een van de oorzaken van het onstaan van SAIS is een scapulaire dyskinesie. Tape wordt veelal toegepast in de eerstelijns fysiotherapie. Kijkend naar de effecten die tape beoogd en lijkt te bewerkstelligen zouden zowel Kinesio tape (KT) als son-stretch tape mogelijk een bijdrage leveren aan de huidige behandeling gericht op het herstellen van de disbalans binnen het normale scapulothoracale beweegpatroon. Eerder onderzoek laat zien dat tapen een positief effecte lijkt te hebben op de spieractiviteit, pijn en bewegingsuitslag. Echter, deze onderzoeken waren van onvoldoende kwaliteit en verder onderzoek is noodzakelijk.

Doelstelling:
Onderzoek naar het effect van de verschillende tapemethoden op de schouder range of motion (ROM), pijn en beperkingen bij patiënten gediagnosticeerd met SAIS veroorzaakt door een scapulaire disfunctie. Di als aanvulling op de reguliere fysiotherapeutisch behandeling zonder tape.

Methode van onderzoek:
Het zoeken van experimentele studies is zowel automatisch als handmatig uitgevoerd middels zoekstrings in Pubmed, PEDro en Cochrane. Dit resulteerde in 172 artikelen, deze zijn op titel en abstract gescreend aan de hand van de in- en exclusiecriteria. 17 artikelen zijn gescreend op full-tekst. In totaal zijn zeven studies geiincludeerd. De methodologische kwaliteit en klinische relevantie van deze zeven artikelen is beoordeeld aan de hand van de beoordelingslijst geadviseerd door de Cochrane Collaboration Back Review Group. De beoordeling van de artikelen heeft geleid tot vier studies van goede methodologische kwaliteit, en drie studies van sechte methodologische kwaliteit.

Resultaten:
De verschillende tapemethoden voor de schouder en scapula laten na follow-up geen significante vermindering van de pijn, geen vermindering in beperkingen en geen vergroting van de glenohumerale bewegingsuitslag zien. Het effect van scapula tape op spieractiviteit bij patiënten met SAIS bracht een significante verandering teweeg op de spieractiviteit gemeten middels electromyogram (EMG) van de M.Trapezius Descendes (TD)

Conclusie:
Schouder- of scapula tape lijkt op korte termijn geen toevoeging te leveren op de huidige behandeling gericht op het verminderen van pijn en verbeteren van functie en ROM glenohumeraal. De toepassing van scapula tape lijkt wel effect te hebben op het inhiberen van spieractiviteit van de TA in rust en tijdens glenohumerale anteflexie en abductie. Het is echter niet duidelijk of deze tapemethode ook effect heeft op het verminderen van pijn en beperkingen en het verbeteren van ROM.