Samenvatting

4
Samenvatting
Aanleiding voor dit onderzoek zijn maatschappelijke ontwikkelingen en de dagelijkse praktijk van de casusschool waarin leerlingen onvoldoende sociaal competent zijn. Doel van dit onderzoek is het krijgen van inzicht in hoe door de casusschool wordt gewerkt aan het ontwikkelen van sociale competentie bij leerlingen. Vervolgens is een theoretisch kader opgezet, met als belangrijkste begrip sociale competentie. Sociale competentie bestaat uit de componenten: attitude, kennis, reflectie en vaardigheden. Voor het ontwikkelen en bevorderen van sociale competentie bij kinderen is het nodig dat leerkrachten beschikken over de juiste attitude, kennis en vaardigheden en dat het onderwijs voldoet aan specifieke school- en leskenmerken.
Vanuit de onderzoeksvraag ‘In welke mate wordt op de casusschool doelgericht gewerkt aan de ontwikkeling van sociale competentie van leerlingen?’ is gestart met een observatieonderzoek, waarbij er is gekeken naar leerkrachtgedrag en onderwijskenmerken. Hieruit is naar voren gekomen dat leerkrachten geen gezamenlijke aanpak hanteren en specifieke vaardigheden en onderwijskenmerken nog onvoldoende beheersen. Vervolgens zijn er interviews afgenomen, waarin leerkrachten werden bevraagd over de waarde van sociale competentie bij kinderen, de rol die leerkrachten innemen bij het ontwikkelen van sociale competentie en planmatig en doelgericht werken. Hieruit kan geconcludeerd worden dat leerkrachten een onvolledig beeld lijken te hebben van wat sociale competentie inhoudt. Tevens werd duidelijk dat er geen gezamenlijke en concrete visie aanwezig is op het ontwikkelen van sociale competentie. Aanbevelingen bestaan uit het gezamenlijk opstellen van een teamvisie op sociale competentie en het uitvoeren van collegiale consultatie, zodat een kwalitatieve en schoolbrede aanpak kan worden ontwikkeld.