Samenvatting

Ongeveer 10% van de wereldbevolking heeft osteoartritis(2). Hierbij zijn de heup en de knie het vaakst aangedaan(3). In 2015 stond het
incidentiecijfer in Nederland op 52.800 mensen, met een prevalentiecijfer van 546.100 mensen met knieosteoartritis (KOA)(3). In 2015 werden bij KOA 28.798 gewrichtsvervangende knieoperaties uitgevoerd. Een totale knieprothese kost gemiddeld €10.443,- (8). Het is daarmee een
ingrijpende procedure en is belastend voor de maatschappij. Met de stijgende vergrijzing(8–10) en stijgende toename van de zorgkosten(11) dient
gezocht te worden naar alternatieve oplossingen om de kosten te reduceren en de behandelingen efficiënter te laten verlopen.
Een hoger knieadductiemomentpiek (pKAM) wordt geassocieerd met de ontwikkeling en progressie van mediale KOA(5,13,14 (figuur 1). Bij een pKAM stijging van 1% neemt de kans op KOA progressie met ongeveer 6,5 maal toe tijdens het gaan(15). Het pKAM is dus een belangrijke maat voor de progressie van KOA(5,13,14).
Het pKAM kan in een reguliere praktijk echter niet gemeten worden in verband met de hoge aanschafwaarde van het krachtenplatform en het 3D bewegingsregistratiesysteem. In een fysiotherapie praktijk is een frontale KAH daarentegen sneller en goedkoper te meten met een goniometer. De KAH zou gebruikt kunnen worden om de invloed van conservatieve therapie te meten op het pKAM.
Na het meten en analyseren van de pKAM en frontale KAH bevestigen mijn gegevens de hypothese dat de KAH invloed heeft op het pKAM. De correlatie is echter zeer zwak. Met toekomstig onderzoek zouden andere parameters hierbij betrokken kunnen worden zodat er een sterkere correlatie en voorspelling ontstaat. Conservatieve therapie bij KOA kan hierdoor niet alleen geëvalueerd worden middels het meten van de frontale KAH in de klinische setting.