Samenvatting

Achtergrond: Op een trauma-afdeling van behandelcentrum Damast hebben geriatrische cliënten en hun naasten verwachtingen over het revalidatieproces die niet aansluiten bij hetgeen wat er werkelijk afspeelt. Zij verwachten veel therapie te krijgen. Het doel van dit onderzoek is om erachter te komen hoe verwachtingen bij hen ontstaan en hoe zorgprofessionals van Damast erop in kunnen spelen, zodat de verwachting aansluit.
Methodologie: Er zijn in totaal twaalf semigestructureerde interviews afgenomen. Zes interviews bij cliënten en naastbetrokkenen (ieder drie) met als vraag waarover zij een verwachting hebben en hoe deze volgens hen zijn ontstaan. De andere zes interviews bij de zorgprofessionals, waarin gevraagd werd naar welke informatie zij geven, op welke manier en of zij verbeteringen hierin zien. Hiernaast is er een literatuurstudie gedaan naar verwachtingen en revalideren.
Resultaten: Cliënten en hun naasten verwachten een hoge therapiefrequentie. Zij krijgen van zorgprofessionals enkel algemene informatie over Damast, zodat de verwachting over de hoge therapiefrequentie niet wordt bijgesteld. Uit de literatuurstudie komt naar voren dat het verpleegkundig aspect erg belangrijk is in het revalidatieproces en hier meer over verteld zou moeten worden, zodat de nadruk in de voorlichting meer hierop wordt gelegd.
Conclusie: Er is een advies gegeven aan de zorgprofessionals. De cliënt moet inzicht krijgen dat het verpleegkundige aspect belangrijk is in de revalidatie. Dit moet zo vroeg mogelijk in de voorlichting gebeuren, bij de zorgadviseur. Verder is er inzicht gegeven waar verbeteringen liggen op de afdeling.