Samenvatting

Dit onderzoek is erop gericht te inventariseren welke visies op rekenonderwijs
de leerkrachten van basisschool X erop na houden. Om dit te onderzoeken is een
vragenlijst uitgegaan, met daarin stellingen over de vier categorieën uit het
theoretisch kader: doelgericht werken, rekenmodellen: hoofdfasenmodel,
handelingsmodel en drieslagmodel, huidige visies op rekenonderwijs: realistisch
rekenen, interactief rekenen, Singapore rekenen en gecijferdheid en
differentiëren: convergent en divergent. Per stelling kregen de leerkrachten drie
keuzemogelijkheden: niet mee eens/niet wenselijk, neutraal en mee eens/wel
wenselijk.
De belangrijkste resultaten en conclusies die hieruit naar voren zijn gekomen is
dat de meeste leerkrachten op dezelfde lijn liggen wat betreft het
rekenonderwijs. Doelgericht werken wordt als gewenst gezien evenals het
gebruik van rekenmodellen. De voordelen van realistisch rekenen, interactief
rekenen en gecijferdheid worden gezien, daarentegen wordt Singapore rekenen
als niet wenselijk gezien, Binnen het differentiëren krijgt divergente
differentiatie een sterke voorkeur. De conclusie op de hoofdvraag luidt daarom
als volgt: er wordt de visie op nagehouden dat alle leerlingen op eigen niveau
rekenonderwijs moeten krijgen.
Uit de resultaten zijn zes aanbevelingen naar boven gekomen. Deze gaan over
het toetsen voorafgaand aan een nieuw rekenblok., het aanpassen van de
instructie en rekenles op de toetsresultaten, het opnieuw afnemen van de toets
aan het einde van een rekenblok, het werken met rekenmodellen, het rekenen zo
realistisch mogelijk maken en divergente differentiatie. Hieruit kan
geconcludeerd worden dat doelgericht onderwijs aansluit bij de divergente
differentiatie die de leerkrachten belangrijk vinden.