Samenvatting

"In het najaar van 2010 heb ik het boek 'Jongleren' ontvangen, uitgave van het Bredaas Centrum Gehandicaptenbeleid BCG i.s.m. Uitgeverij Hollaers van Elkerzee BV. Aan de uitgave van dit boek hebben verschillende ouders van leerlingen uit mijn klas deelgenomen door hun persoonlijke verhaal te vertellen. Ik heb hiervoor als aanname het verhaal van Marijn, een leerling uit mijn klas gekozen.

Ik werk als leerkracht een aantal jaren met deze kinderen in de groep en dacht een goed contact te hebben met de ouders. Waarbij ouders aan mij vragen konden stellen en ik op de hoogte was van de thuissituatie, maar mijn beeld bleek toch niet 'helemaal' overeen te komen, ik werd er stil van… Hierbij stelde ik mezelf de vraag: 'Hoe kan ik er voor zorgen dat het contact tussen school en ouders versterkt kan worden?'

Om de informatie te kunnen verwerken binnen de bestaande middelen die op dit moment op de Liduinaschool wordt gebruikt, wordt er uitgegaan van het individueel handelingsplan. Dit heeft uiteindelijk geleid tot mijn onderzoeksvraag:

Hoe kan ik de ouders van de leerlingen uit de laagniveau auti-klassen meer betrekken bij het opstellen van het individueel handelingsplan op de Liduinaschool?

De belangrijkste conclusies uit mijn onderzoek:

 Investeer in een goed partnerschap, dit bevordert de ontwikkelingskans van het kind.
 Bij 'goed partnerschap' is het van belang dat succesfactoren van partnerschap niet eenzijdig vanuit school kunnen zijn. Je kunt de relatie met ouders willen versterken en erin investeren, maar ouders en school moeten ook bereid zijn om als partner met elkaar om te gaan. Het vergt van scholen en directies dat ze open en transparant met ouders communiceren en informeren.
 In gesprek gaan met ouders vraag een zeker respect en begrip voor elkaar. In het respectvol communiceren wordt het geaccepteerd dat de ander een andere kijk op de wereld heeft. Alleen deze acceptatie kan al heel wat communicatieproblemen voorkomen. Op deze manier blijf je als leerkracht ook zo veel mogelijk uit het gebied van het oordelen.
 Ga in gesprek met de ouders voordat het individueel handelingsplan wordt opgesteld, met als doel ouders laten meedenken over de doelstellingen van het komende schooljaar. Het leggen van accenten binnen het onderwijsprogramma en wat zij willen dat hun kind leert, daarnaast over de toekomstverwachting. Dit kan voor de leerlingen die al minstens één jaar op school zitten bij de ouderavond aan het eind van het jaar en bij 'nieuwe' leerlingen tijdens het huisbezoek.
 Stel doelgericht vragen, begin het gesprek 'losjes', maar maak het doel van het gesprek helder, samen het individueel handelingsplan opstellen (bijlage 1).
 Het betrekken van ouders als partner bij het opstellen van een individueel handelingsplan is een proces wat tijd nodig heeft.
 Geef aan ouders tijdig aan wat ze kunnen verwachten van de school. En waar de (organisatorische) grenzen liggen en waarom bepaalde beslissingen die hun positie raken genomen worden, dit kan conflicten voorkomen.
 Laat ouders meedenken over het behalen van doelen: 'Wat willen jullie als ouders doen om ervoor te zorgen dat de doelstellingen behaald worden?
 Het ontvangen van feedback van ouders, kan je als leerkracht versterken in de relatie met ouders


Zo gaan we samen op weg naar een passend onderwijsprogramma!
"