Samenvatting

In de opleiding van ergotherapeuten hanteert men een sterke probleemgerichte en herstelgerichte visie. Om iets te herstellen focust men op hetgeen wat stuk is. Oplossingsgericht denken en werken vertrekt van hetgeen wel lukt. Binnen dit praktijkgericht onderzoek wordt een ontwerp besproken waarbij gebruik gemaakt wordt van ‘oplossingsgericht coachen’ en een methode die aanzet tot actief leren om studenten tot oplossingsgericht denken en werken te brengen. Binnen het kader van het maken van een bachelorproef en een projectstage passen studenten het oplossingsgericht werken toe in het reguliere onderwijs. Leerkrachten geven aan dat ze te weinig kennis hebben over ontwikkelingsproblemen en gedragsstoornissen waarmee ze geconfronteerd worden. Daardoor hebben ze een vrij negatief beeld over het M-Decreet en inclusief onderwijs. De diversiteit van problematieken blijft toenemen. Tot op heden hebben ergotherapeuten geen rechtstreekse toegang tot het reguliere onderwijs in Vlaanderen. Divers onderzoek toont de meerwaarde aan van het oplossingsgericht werken bij kinderen. Aan de hand van zowel kwalitatief als kwantitatief onderzoek wordt een antwoord gezocht op de vraag hoe vorm gegeven kan worden aan het veranderingsproces naar oplossingsgericht denken en werken van ergotherapeuten in opleiding. Er wordt eveneens nagegaan of deze werkwijze een mogelijke taak kan zijn voor ergotherapeuten in het reguliere onderwijs. Het onderliggend ontwerp van oplossingsgericht coachen blijkt studenten aan te zetten tot oplossingsgericht denken en werken. Het leidt verder naar een andere taakinvulling van ergotherapeuten in het reguliere onderwijs en kan hiermee bijdragen aan de inclusie van kinderen met een speciale onderwijsbehoefte. Verder geven leerkrachten aan dat ze zelf meer oplossingsgericht willen werken na het zien toepassen van deze denk- en werkwijze door de studenten ergotherapie. Er wordt wel aangedrongen op meer en permanentere ondersteuning die een mogelijk taak zou kunnen zijn van ergotherapeuten.