Samenvatting

Inleiding
Zitbalans is een belangrijke factor bij herstel van het zelfstandig looppatroon na een Cerebro Vasculair Accident (CVA) en is daarmee belangrijk bij de Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen (ADL) en de zelfstandigheid van de patiënt. De onderzoeksvraag luidt: 'Wat is het gebruik van klinimetrie in ziekenhuizen en revalidatiecentra voor zitbalans bij patiënten na een CVA?. Hiermee wordt achterhaald of de respondenten klinimetrie gebruiken, hoe klinimetrie wordt gehanteerd en of de respondenten alle voordelen van klinimetrie optimaal benutten. Onbeschreven ontwikkelingen in het werkveld zullen hierbij achterhaald worden.

Methode
De onderzoeksvraag is beantwoord met behulp van een enquête. Middels Surveymonkey is de enquête vormgegeven en elektronisch verstuurd. De respondenten zijn via Revalidatie Nederland en Ziekenhuiszorg.nl geselecteerd. De respondenten moesten werkzaam zijn met CVA patiënten in de acute, subacute of postacute fase, in een ziekenhuis of revalidatiecentrum.

Resultaten
Van de respondenten maakte 84,8% gebruik van klinimetrie voor zitbalans, voornamelijk de Trunk Control Test, gevolgd door de Trunk Impairment Scale en de Berg Balance Scale. Niet alle instellingen maakten afspraken over eenduidig gebruik van klinimetrie en meetmomenten. De adviezen van de KNGF-richtlijn over meetmomenten werden slechts voor 34,1% nageleefd. De doelstellingen van klinimetrie werden niet volledig gebruikt en de prognostische waarde werd door slechts 57,6% van de respondenten gebruikt.

Conclusie
Bijna alle respondenten gebruikten klinimetrie, maar niet allemaal. Daarnaast werd niet altijd de 'juiste' klinimetrie voor zitbalans gebruikt en werd klinimetrie niet altijd eenduidig gebruikt binnen een instelling. Niet alle doeleinden en voordelen van klinimetrie werden benut door de respondenten en het regelmatig gebruik van klinimetrie was niet consistent. De prognostische waarde van zitbalans werd ook niet optimaal geïmplementeerd. De respondenten maakten geen consequent en optimaal gebruik van klinimetrie, waardoor niet alle voordelen van klinimetrie optimaal werden benut